Επιστολή προς απελπισμένους πατεράδες

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις πάρτε τη κατάσταση στα χέρια σας

Το τελευταίο διάστημα διαβάζουμε στα ελληνικά Μπλογκ ιστορίες χωρισμένων πατεράδων που ζουν μακριά ή έχουν αποκοπεί από τα παιδιά τους και ξετυλίγουν στις διηγήσεις τους το τεράστιο δράμα που αντιμετωπίζουν. Άνθρωποι που ενώ μόχθησαν να δημιουργήσουν οικογένεια και ευτύχησαν να κάνουν παιδιά είδαν σε κάποια στιγμή με πολύ πόνο να παίρνουν τα βλαστάρια τους μακριά τους και να μετατρέπονται από μοχθώντες πατεράδες σε απλούς θιασώτες του μεταδιαζυγιακου δράματος αλλά και κομπάρσους της προβληματικής ανατροφής των παιδιών τους.
Μας εξιστορούν πολλά κωμικοτραγικά γεγονότα που συνέβησαν μετά το διαζύγιο στη προσπάθεια τους να πλησιάσουν τα παιδιά τους και να τοyς δώσουν λίγη πατρική στοργή. Δηλώνουν απογοητευμένοι από τη εχθρική συμπεριφορά που αντιμετωπίζουν από τα ελληνικά δικαστήρια και εξομολογούνται ότι ζουν ένα εφιάλτη χωρίς τέλος.
Έτσι είναι η κατάσταση μέχρι σήμερα, με τη βασανιστική ελπίδα του καινούργιου που κάποτε θα έλθει και θα τους λυτρώσει, κάτι που έχει φωλιάσει για τα καλά στη ψυχή τους. Αυτό το καινούργιο που τόσο καιρό περίμεναν μάλλον έκανε την εμφάνιση του.

Η Αφορμή
Πρόκειται για μια μοναδική επιστημονική/ιατρική εξέλιξη, που εάν χρησιμοποιηθεί έξυπνα και προσαρμοστεί σωστά από τους πολυβασανισμένους πατεράδες στις δικές τους περιπτώσεις, πιστεύουμε ότι το τεράστιο αυτό πρόβλημα «επικοινωνίας» που αντιμετωπίζουν με τα παιδιά τους θα βρει επιτέλους τη λύση του. Να μη ξεχνάμε ότι για να μεγαλώσει σωστά και ακίνδυνα ένα παιδί χρειάζεται τη συμπαράσταση και συνεργασία και των δυο γονέων ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. Ας γίνουμε όμως πιο σαφείς.
Οι θεραπείες ανίατων μέχρι σήμερα παθήσεων επικεντρώνονταν στην εύρεση γονιδιακής λύσης. Σε γονιδιακή θεραπεία ένα ελαττωματικό γονίδιο ασθενούς μπορεί να αντικατασταθεί προκειμένου να απαλειφθεί η γενετική αιτία μιας ασθένειας, επιχειρείται δηλαδή ορισμένες φορές να αφαιρεθούν κάποια κύτταρα από ένα ασθενή και να διαφοροποιηθούν προκειμένου να υπάρξει ανάσχεση της γενεσιουργούς αιτίας της ασθένειας.
Πολύ ενδιαφέρονται όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια όμως έχουν καταγραφεί πολλά δυσάρεστα γεγονότα (θάνατοι και τραυματισμοί) που σχετίζονται με θεραπείες ασθενών, οι οποίες μερικές φορές σχετίζονται με τη πειραματική ακόμα φύση των γονιδιακών θεραπειών και το προβληματικό η ανύπαρκτο ιατρικό ιστορικό ασθενών. Οι επιστήμονες δεν μπορούσαν, μέχρι πριν λίγο καιρό, να δώσουν εξήγηση στα ατυχήματα αυτά μέχρι ότου ένα περιστατικό γονιδιακής θεραπείας, με μοιραία δυστυχώς κατάληξη, αφού αναλύθηκε έριξε επιτέλους φως στα ατυχήματα αυτά. Στο μοιραίο αυτό περιστατικό, ενός Ασθενή που εισήχθη σε νοσοκομείο του εξωτερικού για γονιδιακή θεραπεία, οι γιατροί του προκειμένου να προσδιορίσουν το βαθμό κινδύνου για το ελαττωματικό γονίδιο, άρχισαν να συγκεντρώνουν πληροφορίες πάνω στο ιατρικό ιστορικό της οικογένειας του ασθενή και φυσικά του πατέρα του και να οδηγηθούν σε συγκεκριμένο σχήμα θεραπείας, όπως και έτσι έγινε.
Βασίστηκαν δηλαδή εν μέρει στο γονιδιωμα του πατέρα για να δημιουργήσουν το σχήμα θεραπείας για τον Ασθενή. Ποια ήταν η έκπληξη όμως όταν πληροφορήθηκαν μετά το θάνατο του ασθενή ότι ο πατέρας για τον οποίο αθόρυβα συνέλεγαν πληροφορίες και με τον οποίο συνομιλούσαν οι θεράποντες γιατροί δεν ήταν ο βιολογικός. Ο Ασθενής αυτός ήταν υιοθετημένος και συνεπώς οι γιατροί, λανθασμένα όπως αποδείχτηκε, προσπαθούσαν να πάρουν ιατρικές πληροφορίες από ένα άνθρωπο βιολογικά ξένο προς το παιδί.
ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΥΠΗΡΞΕ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!

Η Συνειδητοποίηση...η συνεχεια εδω