Ας πούμε αλήθειες. Αλήθειες ωμές που μπορεί να πονάνε, αλλά πιθανά να θεραπεύουν και από πλάνες. Άλλος ένας διάλογος για την Παιδεία. Χωρίς ακόμα να έχουμε ξεκαθαρίσει για ποιο πράγμα θα διαλεχτούμε. Γιατί αν δεν ξέρεις το θέμα, ό,τι και να αποφασίσεις, θα είσαι εκτός θέματος.
Θα μιλήσουμε για παιδεία; Φυσικά ποτέ ένας νόμος δεν μπορεί να επιβάλλει κανόνες απόκτησης παιδείας. Γιατί η παιδεία είναι βασική έννοια, και έχει κατά την ταπεινή μου άποψη, ως κυρίαρχο συστατικό την εθελοντική επιθυμία για απόκτηση γνώσης. Γνώσης που δεν είναι απαραίτητα χρηστική.
Μήπως θα μιλήσουμε για εκπαίδευση; Δηλαδή μήπως θα μιλήσουμε για ένα σύστημα κανόνων που προδιαγράφουν καθήκοντα και υποχρεώσεις διδασκομένων και διδασκόντων, με σκοπό την εκπαίδευση του μαθητή, σε ένα προσανατολισμένο γνωστικό στόχο, που καταλήγει στην αποδεδειγμένη απόκτηση ικανοτήτων, για ένα σκοπό.
Πρέπει πάντως να δεχτούμε, πως άλλο παιδεία, και άλλο εκπαίδευση. Εμείς στην Ελλάδα για ποιο πράγμα κάνουμε διάλογο; Για την παιδεία ή για την εκπαίδευση; ... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου