|
«Ακόμα νιώθω τις αλυσίδες στα χέρια και τα πόδια μου», λέει ο ομογενής δημοσιογράφος και συγγραφέας Χάρης Νικολαΐδης, μια εβδομάδα μετά την απελευθέρωσή του από φυλακή της Μπανγκόκ, όπου υπήρχαν άλλοι 20.000 κρατούμενοι, «Οι περισσότεροι κρατούμενοι ήταν βαρυποινίτες. Δολοφόνοι, βιαστές, έμποροι όπλων», λέει και συνεχίζει: «Σε κάθε κελί στοιβαγμένα από 60 έως και 90 άτομα. Δεν υπήρχε χώρος ούτε για όρθιος. Βρωμιά παντού. Το κελί είχε μια τουαλέτα. Μια τρύπα στο έδαφος, χωρίς εξαερισμό. Κοιμόμουν με μια μάσκα, για να μην προσβληθώ από φυματίωση ή πνευμονία». Ο Χάρης Νικολαΐδης είπε πως αρκετές φορές κρατούμενοι πέθαιναν στο κελί τους. «Τουλάχιστον δώδεκα άτομα πέθαναν στο δικό μου κελί», ανέφερε, ενώ είπε πως οι φύλακες έδερναν κρατούμενους με μακριά, χοντρά ξύλα. Η ημέρα που του απονεμήθηκε χάρη θα του μείνει αξέχαστη, λέει και θυμάται ότι το συγκεκριμένο πρωί έπεσε μέσα σε ένα βόθρο με ακαθαρσίες. Λίγο αργότερα, ενημερώθηκε ότι θα αποφυλακιστεί. «Πριν προλάβω να συνέλθω, μου λένε πως η μάνα μου έπαθε εγκεφαλικό και νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση», προσθέτει. O Χάρης Νικολαϊδης σκέφτεται να γράψει βιβλίο, όπου θα εξιστορεί τον «εφιάλτη» που έζησε στις φυλακές της Μπανγκόκ. Πρόσθεσε όμως ότι θέλει να του περάσει ο «θυμός», εκφράζοντας την ελπίδα «κανένας άλλος Αυστραλός να μην χρειαστεί να υποστεί δοκιμασία» σαν αυτήν που πέρασε ο ίδιος τους τελευταίους πεντέμισι μήνες. «Θέλω το βιβλίο αυτό να μην έχει ρατσιστική χροιά. Όντως, έζησα έναν εφιάλτη εξαιτίας κάποιων ακραίων καταστάσεων και ειδικών συνθηκών, αλλά θέλω να υπογραμμίσω ότι οι Ταϊλανδοί είναι ευγενικός, φιλόξενος, ζεστός λαός και τους αγαπώ».
kathimerini - ΑΠΕ-ΜΠΕ | 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου