Μια ακόμη όψη του τέρατος.

Άπο τήν Αφροδίτη Αλ Σαλέχ

Την περασμένη εβδομάδα, με αφορμή την έκκληση για βοήθεια προς τη γυναίκα / πρόσφυγα- θύμα βιασμού, είχα την ευκαιρία να μπω σε ένα ακόμα σπίτι προσφύγων και να αντικρίσω μια ακόμη όψη του τέρατος.
Στο πρώτο σπίτι, των 20 τετραγωνικών, έμεναν 5 γυναίκες και δύο νεογέννητα μωρά- ο επτά μηνών Αμπούι που γεννήθηκε στο ΕΛΕΝΑ και ο 3 μηνών Μαλίκου που γεννήθηκε στο ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ.

Δύο από τις πέντε γυναίκες δέχθηκαν να μου μιλήσουν. Η 20 ετών Άγια και η 21 ετών Νάχμα. Η Άγια και η Νάχμα έχουν πανομοιότυπες ιστορίες. Η Άγια ήρθε στην Ελλάδα πριν από 8 μήνες, η Νάχμα πριν από 4 μήνες. Και οι δύο, όπως και τα άλλα κορίτσια, είναι από την Σομαλία. Έφυγαν από τη χώρα τους για να σώσουν τη ζωή τους, όπως λένε οι ίδιες. Καθώς ο μεταφραστής ήταν άντρας δεν θέλησα να τις ρωτήσω περισσότερα για την εγκυμοσύνη τους. Περιορίστηκα στο να ρωτήσω αν έχουν τους άντρες τους στη Σομαλία και η απάντηση ήταν αρνητική. Ήρθαν Ελλάδα μέσω Ιράκ και Τουρκίας.

Η Άγια βρέθηκε στη Σάμο, η Νάχμα στη Χίο. Και οι δύο κοπέλες έχουν το ίδιο χαρτί από την αστυνομική διεύθυνση Σάμου και Χίου, αντιστοίχως. Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, πιστοποιείται απλώς η εγκυμοσύνη τους και τους δίνεται η δυνατότητα να παραμείνουν στην Ελλάδα μέχρι να γεννήσουν και άλλους έξι μήνες μετά τη γέννα. Στη συνέχεια είναι υποχρεωμένες να εγκαταλείψουν τη χώρα, ειδάλλως θα απελαθούν.

Όπως με πληροφόρησαν, οι Αρχές τους έδωσαν το προαναφερθέν έγγραφο και στη συνέχεια τους είπαν να πάνε στην Αθήνα. Τίποτα άλλο. Καμία άλλη υποστήριξη. Ούτε οικονομική , ούτε ιατρική, ούτε ψυχολογική, ούτε τους εξήγησε κανείς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Οι κοπέλες βρέθηκαν μόνες στην Αθήνα σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης. Τις πρώτες ημέρες κοιμόντουσαν στο δρόμο, ύστερα κατόρθωσαν να βρουν κάποιους ομοεθνείς τους, οι οποίοι και τις βοήθησαν να νοικιάσουν ένα σπίτι και τις οδήγησαν στο νοσοκομείο ώστε να γεννήσουν.

Όπως μου εξηγεί η Άγια, πληρώνουν το ενοίκιο για τα 20 τετραγωνικά δωμάτιο-σπίτι (250 ευρώ το μήνα!) με την βοήθεια κάποιων κοινοτήτων- προσφύγων. Από εκεί και πέρα όμως δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα για τα μωρά τους, όπως γάλα, πάνες αλλά και τροφή για τις ίδιες. Το ελληνικό κράτος είναι απολύτως απόν, μολονότι γνωρίζει την υπάρξη των γυναικών αυτών ενώ σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα 96 /2008 οι έγκυες, οι άγαμοι γονείς, πρόσωπα που υπήρξαν θύμα βιασμού, και άλλες περιπτώσεις, ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες των οποίων οι περιπτώσεις θα πρέπει να αξιολογηθούν ώστε να διαπιστωθούν και να ικανοποιηθούν οι ειδικές ανάγκες τους (κεφάλαιο Ζ΄, άρθρο 20). Κάτι που φυσικά και δεν έχει γίνει στην περίπτωση αυτών των κοριτσιών.

Στο διπλανό "σπίτι" των επίσης 20 τετραγωνικών και 250 ευρώ, μένουν επτά γυναίκες και τρία νεογέννητα. Ο μέσος όρος ηλικίας είναι 19-22. Οι ιστορίες τους, πανομοιότυπες. Οι κοπέλες αυτές δεν θέλησαν αν μου μιλήσουν. Το μόνο που με ρώταγαν ήταν αν και πότε θα μπορέσω να τους φέρω φαγητό και γάλα για τα παιδιά τους.

Δεν υπάρχει απολύτως καμία λογική εξήγηση για την κατάσταση των γυναικών αυτών. Το ελληνικό κράτος σύμφωνα με τους δικούς του νόμους οφείλει να προστατεύσει τις γυναίκες αυτές καθώς είναι γυναίκες άγαμες με παιδί, προέρχονται από την Σομαλία, μια χώρα που επισήμως τοποθετείται στην υπ' αριθμόν 1 χώρα από άποψη επικινδυνότητας, και το πιο πιθανό, είναι θύματα βιασμού. Επίσης, ακόμη κι αν το ελληνικό κράτος θέλει να κατασκευάζει δικαιολογίες για τη στάση του απέναντι στις γυναίκες αυτές, σίγουρα δεν μπορεί να βρεί απολύτως καμία δικαιολογία για τα παιδιά τους, για αυτά τα εξαιρετικά πλάσματα με το πελώριο χαμόγελο, τα οποία τα έχουμε καταδικάσει, έτσι.. απο ανία!

Προσβλέπω στην παρέμβαση της Πολιτείας, μολονότι θα έλεγα πως δεν είμαι διόλου αισιόδοξη.
Το μόνο που αυτή τη στιγμή μπορώ να τους προσφέρω είναι να βρω κάποιον δικηγόρο ώστε να αιτηθούν πολιτικό άσυλο.
Κατά τα άλλα, εάν κάποια φίλη / φίλος επιθυμεί να βοηθήσει με όποιον τρόπο, είτε προσφέροντας κάποια ρούχα ή τρόφιμα, είτε μέσω κάποιας ΜΚΟ που θα ήθελε αναλάβει τις κοπέλες αυτές, ας επικοινωνήσει μαζί μου.

Φυσικά και δεν είναι δυνατόν να υποκαθιστούμε το κράτος συνεχώς. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει η κατάσταση.

Σας ευχαριστώ.

email: alsalech@diavatirio.net