O πληθωρισμός στις τιμές των επενδυτικών αγαθών, ο υπερβάλλων δανεισμός, το προβληματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αρκετών χωρών και η έκθεση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε οικονομικό κίνδυνο αποτέλεσαν ορισμένες από τις στρεβλώσεις των τελευταίων χρόνων που συνέβαλαν στην παρούσα κρίση.
Οι τιμές σχεδόν για κάθε είδους αγαθό βρέθηκαν σε επίπεδα μη διατηρήσιμα, αλλά αυτό σε πολλές χώρες συνέβαλε στην ασύστολη αύξηση των καταναλωτικών δαπανών και στον καταποντισμό της αποταμίευσης, ενώ μεγάλος αριθμός τραπεζών είχε πρόβλημα φερεγγυότητας εξαιτίας ενός συνδυασμού αδιαφανών οικονομικών εργαλείων και μιας κακής πρακτικής όσον αφορά τους κανόνες εγγραφής υποθηκών. Οι ενέσεις ρευστότητας, η νομισματική και δημοσιονομική πολιτική με έμφαση στην αύξηση των δημοσίων δαπανών και στην ενίσχυση της κατανάλωσης, οι διαγραφές ανείσπρακτων οφειλών και τα μέτρα σωτηρίας του τραπεζικού συστήματος αποτελούν ορισμένες από τις κινήσεις των Αρχών για έξοδο από την κρίση, αλλά η διαδικασία εκτόνωσης δείχνει ότι θα είναι σταδιακή. Τα νοικοκυριά αποταμιεύουν πλέον σε μεγαλύτερο ποσοστό, καθώς αντιλαμβάνονται τις τωρινές κυβερνητικές δαπάνες ως μελλοντική αύξηση της φορολογίας, ενώ μία έστω και προσωρινή φάση αποπληθωρισμού που οδηγείται από παγκόσμια πτώση στη ζήτηση, και όχι από αύξηση της προσφοράς, είναι πιθανή. Ο τρόπος δράσης δεν είναι κοινός για όλες τις χώρες. Η επιλογή των ενεργειών κάθε εθνικής κυβέρνησης εξαρτάται από την εκτίμηση που κάνει, σε σχέση με τον συμβιβασμό ανάμεσα στις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και στο μακροπρόθεσμο κόστος των πακέτων ενίσχυσης των επιχειρήσεων, ενώ η άποψη που διαμορφώνεται στο εσωτερικό κάθε χώρας επηρεάζεται δραματικά από τις ιστορικές της εμπειρίες.
Για παράδειγμα, ενώ οι ΗΠΑ υπέφεραν από τη μεγάλη ύφεση που ακολούθησε το κραχ του 1929, η Γερμανία υπέφερε από τον υπερπληθωρισμό εξαιτίας των πολέμων. Οι μνήμες αυτές φαίνεται ότι μπαίνουν στο τραπέζι ακόμη και κατά τη σημερινή συνάντηση των ηγετών του G20 στο Λονδίνο. Και ενώ ο προβληματισμός σε όλον τον κόσμο έχει ενταθεί, οι ροές διεθνών κεφαλαίων- που χρηματοδότησαν την ελληνική οικονομία τα προηγούμενα χρόνια- έχουν περιορισθεί δραματικά καθώς, όπως υποστηρίζεται, δεν είναι δεδομένο ότι πάντα θα μας σώζει ο «θεός της Ελλάδας» και μάλιστα χωρίς κόστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου