«Λευκή» αγωνία στη Βουλή τα μαύρα μεσάνυχτα

Είναι από τις λίγες φορές- στο δεύτερο μεταπολιτευτικό κύκλο ο οποίος άνοιξε το 1996, με τη φυσική έκλειψη των ηγετικών μορφών του 1974-που η Βουλή συγκεντρώνει την προσοχή του πολιτικού σώματος. Στις 11 το βράδυ είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί η μυστική ψηφοφορία για την «υπόθεση Παυλίδη».

Είναι προφανές πως το ενδιαφέρον των πολιτών δεν στρέφεται τόσο στη δικονομική-ποινική πλευρά του ζητήματος, αλλά προσελκύεται από τις πολιτικές επιπτώσεις που θα έχει η κατάληξη της «υπόθεσης Παυλίδη».

Ισως ο κ. Παυλίδης να δώσει απόψε αυτό που αρνήθηκε μέχρι τώρα. Την παραίτησή του με τη λήξη της ψηφοφορίας.

Με δεδομένο, ότι η υπερψήφιση πρότασης για συνέχιση της διερεύνησης από τακτικό δικαστή-ανακριτή και πιθανή συνέχεια το Ειδικό Δικαστήριο, για τον πρώην υπουργό, χρειάζεται 151 θετικές ψήφους είναι εύλογο να αναμένεται ότι απόψε-πλην δραματικού απροόπτου- δεν θα συγκεντρωθεί αυτή η πλειοψηφία. Κι αυτό, όχι γιατί όλοι οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας έχουν πεισθεί από τα υπερασπιστικά επιχειρήματα της πλευράς του πρώην υπουργού. Ούτε γιατί θα επιλέξουν να σταθούν «αλληλέγγυοι» σε έναν επί 32 χρόνια συνάδελφό τους...

Έκόντες-άκοντες οδηγούνται σε μια επιλογή ψήφου, που θα διασώσει στην κυβερνητική εξουσία το κόμμα τους, καθώς υπερψήφιση της πρότασης της αντιπολίτευσης οδηγεί νομοτελειακά σε απώλεια της δεδηλωμένης και εκλογές.

Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με τη «συνείδηση» ενός εκάστου, απλώς. Στην επιλογή στάσης και πολιτικής συμπεριφοράς βαραίνει το «ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησης», αλλά και η υπαρκτή δυνατότητα αντίστασης σε παντοειδείς πιέσεις...

Και ίσως, ο κ. Παυλίδης να δώσει απόψε αυτό που αρνήθηκε μέχρι τώρα. Την ανακοίνωση της παραίτησής του από το βουλευτικό αξίωμα, με τη λήξη της ψηφοφορίας, οπότε και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του «ενός» δεν πρόκειται να διασαλευθεί και τα υπό εξέταση αδικήματά του θα έχουν παραγραφεί...

Αυτό που μένει να μετρηθεί, αργά μετά τα μεσάνυχτα, θα είναι ο αριθμός των «λευκών» ψήφων από βουλευτές, οι οποίοι αισθάνονται λιγότεροι ήσυχοι με τη συνείδησή τους, εάν αχθούν σε «αθωωτική ψήφο».

Είναι βέβαιο, ότι εάν ο αριθμός των ψήφων όσων προκρίνουν συνέχιση της διαδικασίας-149 είναι η δύναμη όλης της αντιπολίτευσης-είναι μεγαλύτερος από το άθροισμα των "αθωωτικών", μη υπολογιζόμενων των "λευκών", τότε τα πολιτικά συμπεράσματα είναι προφανή και πάντως σε κάθε περίπτωση επιβαρυντικά για την κυβέρνηση.

Γι αυτό και καταβάλλονται σύντονες προσπάθειες ο αριθμός των «λευκών» να μην υπερβεί ένα λελογισμένο αριθμό...

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ