Σήμερα ψηφίζω "παραλία"!

της Μαρίας Σεφέρου

Ο κύβος ερρίφθη. Οι αμφιταλαντεύσεις μου κόπασαν. Τέρμα! Τέλος!
Σήμερα δε θα δώσω το παρόν στις "κάλτσες" όπως μου ζήτησε ο κ. Παπανδρέου. Σήμερα θα απέχω, κι ας μην είναι trendy! Όχι κυρία Συλβάνα Ράπτη, γουστάρω να είμαι ντεμοντέ, παρά να παίξω το παιχνίδι σας ώστε κάποιοι σαν και του λόγου σας να είναι trendy πηγαίνοντας στις Βρυξέλλες για Ευρωτουρισμό και με τη συνδρομή της ψήφου μου. Με τα γενικόλογα και τους αφορισμούς σας δε με πείσατε ότι πάτε στο Στρασβούργο να κάνετε κάτι σημαντικό για τη χώρα και το λαό της.

Όχι, κύριε Παπακωνσταντίνου, με το να στείλω και με την ψήφο μου κάποιους από το κόμμα σας για Ευρωτουρισμό δε θα σταματήσει ο κατήφορος της χώρας. Μπερδέψατε τις ευρωεκλογές με τις εθνικές εκλογές και τάζετε λαγούς με πετραχήλια λέγοντας ότι «Το ΠΑΣΟΚ έχει συγκεκριμένες προτάσεις για την οικονομική κρίση, για τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο, για την αναβάθμιση της παιδείας, για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, για την προώθηση της πράσινης ανάπτυξης.»

Και μη με φοβερίζετε κύριε Λαμπρινίδη ότι αν δεν πάω στις "κάλτσες" κάποιοι άλλοι θ’ αποφασίσουν για μένα. Έτσι κι αλλιώς, είτε πάω είτε δεν πάω, είτε πάμε όλοι στις "κάλτσες" είτε δεν πάμε, άλλοι αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς. Το έχω εμπεδώσει πια αυτό και το μόνο αξιοπρεπές που μπορώ να κάνω είναι να μην αυτοεμπαίζομαι συμμετέχοντας στη φαρσοκωμωδία των ευρωεκλογών για ν’ αποφασίζουν και να διατάσσουν κάποιοι με τις ευλογίες μου, χωρίς να με ρωτάνε.

Ούτε εσείς κυρία Γιαννάκου με πείσατε με τις αναλύσεις σας ότι η Ευρωβουλή αποτελεί σώμα διαβούλευσης για σοβαρές αποφάσεις. Εσείς δε μπορείτε να διαβουλευτείτε μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με τους ομοεθνείς σας, και μας λέτε ότι θα διαβουλευτείτε στο Στρασβούργο; Όταν είστε ανίκανοι να συζητήσετε πολιτισμένα στα τηλεοπτικά παράθυρα και σε χρόνο μηδέν ξεσπάτε σε σκυλοκαυγάδες, μας λέτε ότι θα διαβουλευτείτε στην Ευρωβουλή; Εσείς είστε στα μαχαίρια συναμεταξύ σας, κι όταν ο ένας θα ζητάει το άλφα για την Ελλάδα - αν βέβαια μπείτε στον κόπο να ζητήσετε οτιδήποτε - ο άλλος, απλά από κομματική εμπάθεια, θα το ακυρώνει. Σας έμαθα επιτέλους όλους…

Δυστυχώς, ούτε κι εσείς με πείσατε κυρία Ρόδη Κράτσα ότι το Ευρωκοινοβούλιο θα λύσει τα προβλήματα της καθημερινότητας. Αν ήταν αλήθεια, δε θα είχε φτάσει εκεί που έφτασε η ανεργία, δε θα μας απειλούσε η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, δε θα είχε εκτιναχθεί στα ύψη η εγκληματικότητα, δε θα οργίαζε η ακρίβεια και η κερδοσκοπία. Εκτός αν περίμενε η Ευρωβουλή να τα λύσει όλα αυτά μετά τις σημερινές εκλογές!

Και δε με πείθετε κύριε Πουπάκη λέγοντας ότι «Η αποχή από την κάλπη λειτουργεί μόνο υπέρ της γιγάντωσης και διαιώνισης των σημερινών προβλημάτων» και ότι τάχα «Έχουμε υποχρέωση όλοι μας να φέρουμε τις Βρυξέλλες πιο κοντά μας.» Τα προβλήματα που πρόσθεσε το κόμμα σας στη χώρα μας την τελευταία πενταετία δε θα τα λύσουν οι Βρυξέλλες όπως και δεν τα έλυσαν μέχρι τώρα. Ποιος τις εμπόδισε να το έχουν κάνει;

Όσο για εσάς κύριε Αγγουράκη, που ανήκετε σ’ ένα κόμμα που απορρίπτει και καταδικάζει κατά πάντα και δια πάντα την ΕΕ, δεν καταλαβαίνω τι ρόλο παίζετε που κατεβαίνετε στις Ευρωεκλογές. Προφανώς ακούσατε ότι εκεί πέρα υπάρχει πολύ ψητό και θέλετε κι εσείς να τσιμπολογήσετε κάνα μεζέ, για το καλό του ΚΚΕ προφανώς. Δει δη χρημάτων, και μακριά από σας η εφορία, όπως δήλωσε η κ. Παπαρήγα στο πρόσφατο γελοίο διακαναλικό debate για τις Ευρωεκλογές. Ζητάτε μαζική συμμετοχή και ενίσχυση του ΚΚΕ, έστω κι αν δε συμφωνούμε μαζί του, για ποιο λόγο; «Για να γίνει καταλύτης για την ανασύνταξη του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος.» (Η έρμη βελόνα του παλιού γραμμοφώνου έχει κολλήσει). Προφανώς κι εσείς μπερδέψατε τις Ευρωεκλογές με τις εθνικές εκλογές.

Κι εσείς κύριε Χουντή, υποψήφιε του κοκκινοπράσινου ΣΥΡΙΖΑ (λίγο απ’ όλα!), επίσης έχετε σύγχυση για ποιο λόγο τραβολογάτε το λαό στις κάλπες σήμερα. Μας είπατε ότι «Η άρνηση της συμμετοχής στις εκλογές, είναι σε τελική ανάλυση άρνηση της ίδιας της ιδιότητάς του, ως πολίτης.» Μεγάλος αφορισμός αυτός που είπατε, αλλά δε με μεταπείθει. Εγώ το βλέπω αλλιώς το πράγμα. Επειδή ακριβώς είμαι ενεργός πολίτης, δεν ανέχομαι άλλο τον εμπαιγμό και την προδοσία και επιλέγω την αποχή ως ένα είδος διαμαρτυρίας. Η δικαιολογημένη αγανάκτησή μου προς το πολιτικό σύστημα την οποία επικαλεστήκατε αφορά και το κόμμα σας. Κι εσείς στο ίδιο σάπιο πολιτικό σύστημα ανήκετε και μαζί με τους άλλους ψηφίζετε για τις αυξήσεις των παχυλών βουλευτικών αποζημιώσεών σας και τη βουλευτική ασυλία (ασυδοσία), η δε πολιτική σας, πολιτική των ανοιχτών συνόρων και της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης, όπως και ο εναγκαλισμός του αναρχικού χώρου με τρομάζει.

Κυρία Τζαβέλλα, με τη δήλωσή σας ότι «Για τις ευρωεκλογές, πρέπει να επιλέγουμε ευρωβουλευτές και όχι κόμματα.», με οδηγείτε σε δύο συνειρμούς. Ή ότι ντρέπεστε για το κόμμα το οποίο σας τίμησε βάζοντάς σας επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του, ή ότι σκέπτεστε να λειτουργείτε αυτόνομα και όχι σε συνεννόηση με το δεύτερο υποψήφιο του ΛΑΟΣ τον κ. Πλεύρη. Πολύ σωστά πάντως είπατε πως «Η αποχή δείχνει ότι ο πολίτης δεν εμπνέεται από την πολιτική. Καταδεικνύει έλλειψη οράματος.» Πραγματικά οι πολιτικοί δε μας έχουν εμπνεύσει μ’ ένα συλλογικό όραμα. Όταν το ένα κόμμα αντιμετωπίζει το άλλο ως λέπρα και μίασμα, πώς θα συνεργαστείτε στην Ευρώπη για το καλό της Ελλάδας;

Εσείς κύριε Πλεύρη, μας είπατε πώς «Σε κάθε περίπτωση η αποχή είναι βούτυρο στο ψωμί του δικομματισμού και όποιος δεν ψηφίσει να ξέρει ότι κάποιος άλλος θα ψηφίσει στη θέση του με την αναλογική αύξηση των ποσοστών όλων των κομμάτων.» Αυτός ο δικομματισμός σας έχει γίνει εφιάλτης όπως και σε όλα τα μικρότερα κόμματα. Όμως σας θυμίζω ότι πρόκειται για Ευρωεκλογές και όχι για εθνικές εκλογές, και ο δικομματισμός εδώ δεν παίζει. Εξάλλου, οι μαξιμαλιστικές σας θέσεις σε εθνικά θέματα, αν και σφόδρα επιθυμητές, δεν είναι ρεαλιστικές, και επομένως δεν έχουν προοπτική υλοποίησης όσους ευρωβουλευτές κι αν στείλει ο ΛΑΟΣ στο Στρασβούργο.

Όσο για σας, κύριε Μάνο, που σας αναγνωρίζω ότι μιλήσατε αμιγώς για την ΕΕ, με φοβίσατε δηλώνοντας πως ελπίζετε ότι θα επικυρωθεί τελικά η συνθήκη της Λισσαβώνας και θα περιοριστούν τα εθνικά βέτο, ενώ θα ισχύσει ο κανόνας της πλειοψηφίας! Δηλαδή χαράς ευαγγέλια για τα Σκόπια και την Τουρκία! Επαίρεστε δε ότι έχετε τις πιο προωθημένες θέσεις για την οικοδόμηση μιας ενιαίας Ευρωπαϊκής πολιτικής, και μας λέτε πως «η Ευρώπη έχει αποδείξει ότι μπορεί να "σπρώξει" την Ελλάδα σε μια σειρά τομείς, όπου οι δικές μας αδράνειες είναι ακόμα ισχυρές.» Ώστε λοιπόν η Ευρώπη θα σπρώξει για να βγούμε από τα χάλια μας; Η Ευρώπη θα στείλει την αστυνομία της για να περιοριστεί η εγκληματικότητα στην Ελλάδα; Η Ευρώπη θα πατάξει την αισχροκέρδεια και τη φοροδιαφυγή που είναι τα παραδοσιακά χούγια του Έλληνα; Η Ευρώπη θα καταργήσει τα λαμόγια που μας πίνουν το αίμα; Πολλές αρμοδιότητες αποδίδετε στην Ευρώπη κύριε Μάνο, δε νομίζετε;

Τελικά, εσείς κύριε Τρεμόπουλε, με τις «φρέσκιες απαντήσεις και οπτικές» που φέρνετε, επιτρέψτε μου να πω ότι με τρομάζετε. Ναι μεν καλά τα λέτε για την Οικολογία και την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά όταν καταπιάνεστε με εθνικά θέματα και ισχυρίζεστε ότι η Ελλάδα έχει τεράστιο έλλειμμα στα δικαιώματα, με πιάνει τρεμούλα. Στο μόνο που εγώ δε βλέπω έλλειμμα είναι στα δικαιώματα των λαθρομεταναστών και των μειονοτήτων.

Στο κόμμα του ΠΑΜΜΕ, που περιέργως δεν το περιέλαβε το in.gr στην πρόσκλησή του, έχω ήδη αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μου.

Πείτε μου λοιπόν, ποιον θα ψήφιζα αν προσερχόμουν στην κάλπη σήμερα, αφού δεν εγκρίνω κανένα κόμμα; Εξάλλου το μη χείρον δε θεωρώ πως είναι και βέλτιστο. Ή μήπως θα ήταν καλύτερο να στηνόμουνα με τη ζέστη στις ουρές για να ρίξω λευκό ή άκυρο; Γι’ αυτό και για χίλιους άλλους λόγους ψηφίζω αποχή, ψηφίζω "παραλία". Αυτόν τον τρόπο επιλέγω για να στείλω κι εγώ το μήνυμά μου και τη διαμαρτυρία μου για την πλύση εγκεφάλου που μου έχουν κάνει τα διαπλεκόμενα τηλεοπτικά κανάλια τους τελευταίους δέκα μήνες με τις μαγειρεμένες δημοσκοπήσεις επί δημοσκοπήσεων τρεις φορές την ημέρα. Αντί οι υποψήφιοι να εξηγήσουν στον Ελληνικό λαό μέσα από την κρατική τηλεόραση, χωρίς επιπλέον δαπάνες, τι θα κάνουν στην Ευρωβουλή, αντί να μας ενημερώσουν ποια προβλήματα θα προωθήσουν - κι όχι να τα λένε μέσω του in.gr την τελευταία στιγμή στα μουλωχτά, γενικώς και αορίστως, και για τους λίγους - αναλίσκονταν και καταναλίσκονταν σε τηλεοπτικούς σκυλοκαυγάδες και μας άλλαζαν τα φώτα στον αλληλομηδενισμό, στη σκανδαλολογία, τα σκανδαλοκουκουλώματα και τις "τυχαίες" αποδράσεις κακοποιών.

Επειδή, λοιπόν, οι πολιτικάντηδες δεν έμαθαν να σέβονται στοιχειωδώς τον πολίτη, επειδή το πολιτικό τους επίπεδο είναι ελεεινό και τρισάθλιο και θυμίζει κάφρους, επειδή μου υποτιμούν τη νοημοσύνη και με ραπίζουν κατά πρόσωπο με τα λόγια και τις πράξεις τους, επειδή κατασπατάλησαν, Κύριος οίδε πόσα, εκατομμύρια ευρώ του ελληνικού λαού για τηλεοπτικά σποτ, αφίσες, πινακίδες, εκλογικά κέντρα, τραπεζώματα και δημόσιες σχέσεις, δε θα προσέλθω σήμερα στις κάλτσες για να τους τιμήσω. Κι αν ακόμη υπήρχε τιμωρία για την αποχή, ευχαρίστως θα τη δεχόμουνα, παρά να παραβιάσω τη συνείδησή μου συμμετέχοντας στο απατηλό παιχνίδι της προκλητικής και αναποτελεσματικής ψευτοδημοκρατίας τους, δίνοντάς τους άλλοθι για τις με μαθηματική ακρίβεια επακόλουθες ανεπάρκειες, λαμογιές και μειοδοσίες τους.

Τώρα, αν με την αποχή μου κοντά στα ξερά καίγονται και κάποια χλωρά, ζητώ συγνώμη, αλλά έχω πλέον απορρίψει ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα. Ας όψονται όλοι εκείνοι που το ευτέλισαν και το απαξίωσαν, βουλιάζοντας τη χώρα στη σημερινή της εξαθλίωση… Το σύνθημα «Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», θα είναι πετυχημένο μόνο εάν η αυτή η αλλαγή σημάνει επανάσταση ήθους στα κόμματα και στο λαό, και αποκατάσταση αρχών, αξιών, κοινής λογικής, εθνικής εγρήγορσης, συλλογικής συνείδησης, αλληλοσεβασμού και πνεύματος συνεργασίας και αλληλεγγύης. Ωστόσο, ακόμη κι αν τούτο το θαύμα επρόκειτο να συμβεί ποτέ, πάλι το ισχύον μοντέλο της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που στηρίζεται στον ανταγωνισμό, τον κοινωνικό κατακερματισμό και την πόλωση θα το εξαχρείωνε σε χρόνο μηδέν. Βλέπετε το πρόβλημά του είναι εγγενές. (Κάτι εναλλακτικό προσπάθησα να διατυπώσω σ' ένα προηγούμενο άρθρο μου)

Γι’ αυτό επιμένω "παραλία" αντί να δώσω κι εγώ το παρόν στις "κάλτσες"…
Πάντως δηλώνω ότι αγαπώ όλους τους συγκατοίκους μου στο τρελλοκομείο "Η Ελλάς". Καλή ψήφο στους νομοταγείς!