Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΕΙΛΙΑΣ

Άρθρο πολιτική παρέμβαση του Πέτρου Τατούλη για τις εκλογές στο Κουτί της Πανδώρας

Το ζήτημα δεν είναι μόνο αν λες κάτι. Είναι επίσης πότε το λες και ποιος είσαι εσύ που το λες. Σήμερα όλοι συζητούν θέματα που λίγοι είχαμε θέσει στο δημόσιο διάλογο αρκετά χρόνια πριν. Σε ανύποπτους χρόνους και έγκαιρα. Όταν τίποτε δεν προμήνυε ούτε την κακή τροχιά που διαγράφει η χώρα, ούτε ασφαλώς και την αναποτελεσματική και διεφθαρμένη διακυβέρνηση του κ. πρωθυπουργού. Η παραπάνω διαπίστωση δεν είναι αυτοπροβολή, αλλά η μνήμη εξυπηρετεί προκειμένου να αντιληφθεί κάποιος το αυθεντικό από το υποκριτικό, την ουσία από την υπεκφυγή, την πολιτική ανδρεία από την απολιτίκ και ιδιοτελή δειλία.


Με αυτές τις σκέψεις, έχω πλέον σήμερα καταλήξει ότι αυτές είναι οι εκλογές της υπεκφυγής, της δειλίας και της υποκρισίας. Είναι πολύ εύλογο το γεγονός ότι δεν συζητούμε για ευρωπαϊκά θέματα. Διότι, για παράδειγμα πώς να συζητήσουμε για την πνευματική ιδιοκτησία ή την ελευθερία στο διαδίκτυο όταν η δική μας κρίση αφορά τα αυτονόητα; Την παιδεία, την υγεία και τη δικαιοσύνη. Αλλά ακόμη και για τα θέματα που συζητούμε, ο διάλογος είναι προσχηματικός. Μας ενόχλησε δήθεν η σκανδαλολογία. Μα, εδώ μιλάμε για περαιωμένα σκάνδαλα. Μας ενόχλησε δήθεν ο μηδενισμός της αντιπολίτευσης που δεν διαπιστώνει πουθενά θετικό πρόσημο στο κυβερνητικό έργο. Μα, δυστυχώς ο κ. πρωθυπουργός δεν τήρησε καμία από τις δικές του δεσμεύσεις: ούτε την επανίδρυση, ούτε το «θάνατο» των νταβατζήδων, ούτε την έξοδο της χώρας από τον διεθνή της απομονωτισμό, ούτε ασφαλώς και την θωράκιση της ελληνικής οικονομίας, που κατέρρευσε όταν τα απόνερα της διεθνούς κρίσης μας έβρεξαν τα πόδια….


Για τον κ. Παπανδρέου τώρα, θα ήθελα να κάνω δυο παρατηρήσεις. Πρώτον, δεν μπορούμε να τον κρίνουμε αντίστοιχα αυστηρά με τον κ. πρωθυπουργό, διότι δεν βαρύνεται από μια κάκιστη πενταετή διακυβέρνηση. Δεύτερον, ακολουθεί παρόμοια ηθικιστική ρητορεία με τον κ. Καραμανλή, γεγονός που θα έχει άμεσες επιπτώσεις και στον ίδιο όταν έλθει στην εξουσία και με μαθηματική ακρίβεια αρχίσουν να καταγράφονται τα πρώτα κρούσματα διαφθοράς. Τρίτον, δεν έχει κάνει τις απαραίτητες αλλαγές στο κόμμα του, προκειμένου να το κάνει ένα ελεύθερο σύγχρονο μηχανισμό ανάδειξης άξιων και έντιμων ανθρώπων, μακριά από τον γνωστό κομματικό σωλήνα.


Για να μιλήσω απλά και από καρδιάς. Είναι οδυνηρή η εικόνα πολιτικών που λένε ανερυθρίαστα ασύστολα ψέματα. Είναι εξοργιστική η δυσοσμία των δραστηριοτήτων των εκδοτών και των ισχυρών των Media που ψιττακίζουν ανάλογα με το πού φυσάει ο παράς. Είναι λυπηρή η σιωπή του πνευματικού κόσμου αυτής της χώρας, που άλλοτε ήξερε να τραβάει την κόκκινη γραμμή όταν τα πράγματα ξέφευγαν πλέον από κάθε έλεγχο. Είναι ανησυχητική η ευκολία των πολιτών να τσιμπούν κάθε φορά το καρότο της εκδούλευσης που η εκάστοτε εξουσία τους κουνά περιπαικτικά.


Έχω ωστόσο την διαίσθηση ότι από εδώ και στο εξής θα ενεργοποιηθούν αντανακλαστικά αυτοσυντήρησης της κοινωνίας. Και αυτό ενδεχομένως να οδηγήσει σε αλλαγές. Σε διαφορετική περίπτωση η χώρα θα συνεχίσει να βαδίζει σε ατραπούς αυτοεξόντωσης. Οι πολίτες της θα συνεχίσουν να τρέφονται για λίγο ακόμη από τα μαύρα λεφτά στα σεντούκια, δίχως ίχνος κοινωνικής συνείδησης, μέχρι που κι αυτά θα τελειώσουν. Οι πολιτικοί της θα συνεχίσουν να είναι μέτριοι και να αρέσουν, αφού πάντοτε μας αρέσει αυτό που μας μοιάζει.


Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: