Η "Αλήθεια να λέγεται" ΚΑΙ για τον Άδωνι Γεωργιάδη

της Μαρίας Σεφέρου


Παρακολούθησα τη χθεσινή εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα για το οξύτατο εθνικό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, και αισθάνομαι την ηθική υποχρέωση να συγχαρώ δημόσια τον Άδωνι Γεωργιάδη για τη στεντόρεια φωνή της λογικής που ύψωσε. Το ότι φωνάζει λιγάκι περισσότερο το αποδίδω σ’ εκείνο που λέει ο λαός για κάποιον που τσιρίζει : «τον πνίγει το δίκιο». Μάλιστα αυτό τον κάνει περισσότερο πειστικό ότι είναι ειλικρινής και πονάει για το κατάντημα της σύγχρονης Ελλάδας.

Είναι γεγονός ότι σε κάνα δυο άρθρα μου του είχα ασκήσει σκληρή κριτική. Η κριτική όμως δεν αφορούσε στις πολιτικές του θέσεις αλλά στο ότι ενθάρρυνε τη σύζυγό του να παρουσιάσει την κατάπτυστη εκπομπή «Η Στιγμή της Αλήθειας» και στο ότι έδωσε συνέντευξη σε ελαφρά τηλεοπτική εκπομπή “Life Style”, πράγμα που, κατά την ταπεινή μου άποψη, αν γίνεται συχνά, υπονομεύει το κύρος του ως πολιτικού.

Πάντως, ο χθεσινοβραδινός του λόγος για τους λαθρομετανάστες με κάλυψε απόλυτα, και δε ντρέπομαι να το ομολογήσω δημόσια από φόβο μήπως μου ρίξουν τη ρετσινιά της ρατσίστριας. Εάν ο ορθολογιστής και ο συγκροτημένος αποκαλείται “ρατσιστής” από τους ψευτοπροοδευτικούς προαγωγούς του χάους και του παραλογισμού – και πάντως απροκάλυπτους ρατσιστές εναντίον των ομοεθνών τους που έχουν διαφορετική άποψη – τότε ναι, είναι τιμή μου να θεωρούμαι κι εγώ “ρατσίστρια”, κι ας μην είμαι, όπως άλλωστε δεν είναι ρατσιστές και οι Έλληνες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αν και κάποιοι δουλεύουν υπερωρίες για να τους κάνουν.

Ας δούμε όμως τι είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης που δεν άρεσε στον κ. Γ. Βαλλιανάτο και τους ομοϊδεάτες του. Παραθέτω το τελικό του σχόλιο που αντέχει στην πιο σκληρή αντικειμενική κριτική, επειδή ακριβώς στηρίζεται στην κοινή λογική: ...η συνέχεια εδώ