Σάββατο 1 Αυγούστου 2009

Τα γερμανικά της Ντόρας και του Βερελή θυμάται ο Γιουνγκ

«Οταν ακούω τι κατέχουν πρώην συνάδελφοι στην Ελλάδα, διαπιστώνω ότι οι Ελληνες τα καταφέρνουν καλύτερα με τα χρήματα» λέει σκωπτικά στην απολογία του προς τον ανακριτή ο τ. πρόεδρος της ελληνικής Siemens-Ελλάς, Φόλκερ Γιουνγκ

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απολογία στον ανακριτή Ν. Ζαγοριανό του τέως προέδρου της Siemens Ελλάδος Φόλκερ Γιουνγκ, συνάμα και του μοναδικού εδώ κατηγορούμενου μέλους του Κεντρικού Διοικητικού Συμβουλίου της μητρικής.


«Οταν ακούω τι κατέχουν πρώην συνάδελφοι στην Ελλάδα, διαπιστώνω ότι οι Ελληνες τα καταφέρνουν καλύτερα με τα χρήματα» λέει σκωπτικά στην απολογία του προς τον ανακριτή ο τ. πρόεδρος της ελληνικής Siemens-Ελλάς, Φόλκερ Γιουνγκ Ο Γιουνγκ τόσο στο υπόμνημά του (4-6-2009) όσο και στην απολογία του αποκρούει τις κατηγορίες που του αποδίδονται (ενεργητική δωροδοκία - νομιμοποίηση εσόδων και εγκληματική δραστηριότητα) ως αβάσιμες, αστήρικτες, μετέωρες και άστοχες και τώρα πασχίζει να απεγκλωβιστεί από τον περιοριστικό όρο που του επιβλήθηκε για έξοδο από την Ελλάδα.


Των μυστικών


Το ανώτατο στέλεχος, που από το 1992 ήταν η «πηγή», ο άνθρωπος, του BND (μυστικές υπηρεσίες της Ομοσπονδιακής Γερμανίας) στα άδυτα της Siemens και των πελατών της λέει πολλά:


- Για την επίσκεψη στη δήμαρχο Αθηναίων, που θυμάται ότι ο Χριστοφοράκος «την έλεγε Ντόρα».


- Για τα πολύ καλά γερμανικά που μιλούσε ο τότε υπουργός Μεταφορών (Χρ. Βερελής), εξίσου με την Ντόρα.


- Πετά μπηχτές στον ανακριτή, ότι έχει αφήσει στο απυρόβλητο τουλάχιστον πέντε μεγαλοστελέχη της Siemens Γερμανίας, αν και αυτοί ομολόγησαν ότι δρομολογούσαν μαύρο χρήμα μιζών στην Ελλάδα.


- Για την πλήρη άγνοια που είχε σε σχέση με τα μυστικά ταμεία της εταιρείας. Και


- Για τα υπονοούμενα που αφήνει για το πόσο πλούσιοι έγιναν κάποιοι υφιστάμενοί του της Siemens στην Αθήνα.


Ειδικότερα ο Φόλκερ Γιουνγκ περιγράφει τις υψηλές επαφές του λέγοντας: «...Το 2003 έκανα ακόμα κάτι για τη Siemens στην Ελλάδα, κατά παράκληση του κ. Χριστοφοράκου και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων... Επισκεφθήκαμε τον τότε υπουργό Οικονομίας, τον τότε υπουργό Μεταφορών - Επικοινωνιών και τη μόλις εκλεγείσα δήμαρχο Αθηναίων, της οποίας θυμάμαι μόνο το όνομα, ότι την έλεγαν Ντόρα. Ετσι την αποκαλούσε και ο Χριστοφοράκος και μίλαγε πολύ καλά γερμανικά. Τότε, σε όλες τις συναντήσεις μού έλεγαν όλοι αυτοί ότι ήθελαν, προκειμένου να αναλάβει η Siemens τα έργα, όπως το τραμ, το μετρό, τα ηλεκτρολογικά στο Ολυμπιακό Στάδιο και σε άλλες εγκαταστάσεις, να εγγυηθεί η Siemens Γερμανίας πως θα συνδράμει τη Siemens Ελλάδος στην εκτέλεση των έργων αυτών. Ωστε να επιτευχθεί η έγκαιρη παράδοσή τους. Επειδή ο Χριστοφοράκος δεν μπορούσε να δώσει αυτή την εγγύηση, γι' αυτό πήγα εγώ μαζί του, ώστε να εγγυηθώ απ' την πλευρά της μητρικής».


«Κάτι θυμάμαι»


Σ' αυτό το σημείο ο ανακριτής τον ρωτάει:


«Θυμάστε μήπως αν ο τότε υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών που συναντήσατε ήταν ο κ. Βερελής;». Και αυτός απαντά: «Δεν μπορώ να το εγγυηθώ, αλλά κάτι θυμάμαι γι' αυτό το επώνυμο. Πάντως εκείνο που ξέρω είναι ότι μιλούσε και εκείνος γερμανικά, όπως και η Ντόρα».


Το τέως ανώτατο στέλεχος της Siemens που αποκρούει τις σε βάρος του κατηγορίες επισημαίνει ότι οι ελληνικές αρχές δεν έχουν αναζητήσει καν εμπλεκόμενα πρόσωπα της μητρικής, αναφέροντας: «...Θα έπρεπε, τουλάχιστον κατ' αρχήν, οι εν λόγω κατηγορούμενοι να αναζητηθούν στον κύκλο εκείνων που φέρονται ευθέως αναμεμειγμένοι στις αντίστοιχες πρακτικές στη Γερμανία (Ζίκατσεκ, Νιντλ, Κουτσενρόιτερ, Κάιλ φον Γιάγκεμαν, Μάτες κ.λπ.), ήτοι στα υπηρεσιακά κλιμάκια όπου εντοπίστηκαν τα υπό έλεγχο φαινόμενα. Πράγμα που, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει απασχολήσει διόλου μέχρι σήμερα την ελληνική δικαιοσύνη».


Ο Φόλκερ Γιουνγκ στην απολογία του εμφανίζεται ως «ιδιαίτερα απογοητευμένος γι' αυτό που διαπίστωσα εκ των υστέρων, δηλαδή την τακτική των δωροδοκιών από στελέχη της Siemens που ήταν κάτω από το κεντρικό Δ.Σ.» και συνεχίζει: «... Είμαι ένας από τους πιο γνωστούς μηχανικούς στον τομέα των τηλεπικοινωνιών στον κόσμο, έχω 3 διδακτορικούς τίτλους, είμαι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αγ. Πετρούπολης, ήμουν για δύο χρόνια σύμβουλος του κ. Πούτιν, συζητούσα για 10 χρόνια με τον κ. Γκέιτς. Πέτυχα ό,τι υψηλότερο θα μπορούσα να πετύχω στη Siemens και θα ήταν παράλογο για έναν τζίρο στο 1% της μητρικής και για 17.000 ευρώ τον χρόνο (η αμοιβή του προέδρου για δύο συνεδριάσεις στην Αθήνα) να τα καταστρέψω όλα αυτά και να γελοιοποιηθώ».


«Μου άρεσε»


Ως παλιό του φίλο από το 1972, ο Γιουνγκ αναφέρει τον δικηγόρο Γιώργο Παπαδημητρίου, ξάδελφο του Ηλία Γεωργίου, τότε μικρού μηχανικού στη Siemens Ελλάδος, ο οποίος αργότερα, όπως λέει, διεκδίκησε να γίνει διάδοχος του Ντόμπεκ. Ομως υπερίσχυσε ο Μ. Χριστοφοράκος που «ήταν πολύ μορφωμένος, μιλούσε τέλεια γερμανικά και μου άρεσε».


Ομως ο Γιουνγκ, τον οποίον ούτε κατά διάνοια ρώτησε ο Ν. Ζαγοριανός για τις σχέσεις του με το BND, κάρφωσε κάποιους πλούσιους υφισταμένους στην Αθήνα υπονοώντας προσωπική διαφθορά. «Είχα ετήσιες απολαβές της τάξεως του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ», αναφέρει. Πέντε φορές παραπάνω από τους αντίστοιχους μισθούς ανώτερων στελεχών του υποκαταστήματος της Siemens στην Ελλάδα. «Σήμερα είμαι 70 ετών και έχω ένα διαμέρισμα στο Μόναχο και ένα σπίτι στην Πάρο και όταν ακούω τι κατέχουν μερικοί πρώην συνάδελφοι στην Ελλάδα, διαπιστώνω ότι οι Ελληνες τα καταφέρνουν καλύτερα με τα χρήματα. Αυτό μου προκαλεί έκπληξη».


Είχα την αισιοδοξία ότι θα μπορούσα να βοηθήσω για την επίτευξη των προσδοκιών της Siemens Ελλάδος, λέει ο Γιουνγκ, με την ιδιότητα του προέδρου του Δ.Σ. Και συμπληρώνει: «Στο Δ.Σ. της Siemens υπήρχαν μερικά ενδιαφέροντα άτομα, όπως ο κ. Τζαννετάκης, ο γιος ενός τέως πολιτικού, ο οποίος ήταν ένας εκλεκτός άνθρωπος και έχει και αυτός ένα μεγάλο σπίτι στην Πάρο».


«Ηταν τόσο μικρή»


Για τις σχέσεις του με τον Σωκράτη Κόκκαλη, ο Γιουνγκ ρωτήθηκε ξεχωριστά από τον ανακριτή.


Υποστήριξε ότι οι σχέσεις Intracom - Siemens ήταν ανταγωνιστικές, «γι' αυτό και ζήτησα την άδεια της Siemens για να πάω στο Δ.Σ. της Intracom, που ήταν όμως τόσο μικρή που δεν είχε καμιά σημασία για τη Siemens».


Το πρώην μεγαλοστέλεχος της Siemens επίσης αναφέρει ότι «το 2002 η Siemens αποφάσισε να πουλήσει κάποιες μονάδες του τομέα των τηλεπικοινωνιών. Τότε ο κ. Χριστοφοράκος μου πρότεινε να συναντηθώ με τον κ. Κόκκαλη, ο οποίος ενδιαφερόταν να αγοράσει τη Siemens Τηλεβιομηχανική. Ο Κουτσενρόιτερ με τον Μαυρίδη προσπαθούσαν να το καθυστερήσουν αυτό συνέχεια. Τελικώς ο Κόκκαλης απέσυρε το ενδιαφέρον του και έτσι δεν ολοκληρώθηκε η πώληση. Τον Σεπτέμβριο του 2003, όταν έγινε γνωστό ότι θα αποχωρούσα από τη Siemens, με κάλεσε στο τηλέφωνο ο κ. Κόκκαλης και μου ζήτησε να εργαστώ για την Intracom. Δέχτηκα υπό την προϋπόθεση ότι αυτό θα ενεκρίνετο από τον πρόεδρο του κεντρικού Δ.Σ. της Siemens».

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο Βερελής έκανε το μεταπτυχιακό του στην Γερμανία .
Μήπως να τον ''κρεμάσουμε'' και γιαυτό μήπως μειώσει την ψαλίδα ο κλασομπανιέρας χοντρός ακαταλληλότερος μιας και του λείπει ο μεγαλύτερος ''αβανταδόρος'' του ο συχωρεμένος ο Χουντόδουλος ;;