Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Το μαγαζάκι η Ελλάς...


Tου Ι.Κολλάτου


Καθώς απομένουν τρεις εβδομάδες πριν από τις κάλπες, ολοένα περισσότεροι πολίτες συνειδητοποιούν ότι το διακύβευμα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης δεν είναι μόνον η οικονομία της χώρας έτσι γενικώς και αορίστως... Εκεί όπου πάσχει η Ελλάδα είναι στο παραγωγικό της μοντέλο και όσο με το πρόβλημα αυτό δεν ασχολούνται τεχνοκράτες και άνθρωποι της αγοράς, παρά μόνον επαγγελματίες πολιτικοί, παιδιά του κομματικού σωλήνα, τόσο τα προβλήματα θα παραμένουν άλυτα και θα διαιωνίζονται...


Αν παρομοιάζαμε την Ελλάδα με μια επιχείρηση, ένα μαγαζί, θα διαπιστώναμε ότι δανείζεται τα τελευταία χρόνια όχι για να αναπτύσσει νέες δραστηριότητες, όχι για να επενδύει σε νέα προϊόντα, αλλά για να πληρώνει τους μισθούς των υπαλλήλων του. Μάλιστα το μαγαζί αυτό έχει συγκεντρωμένες τις δραστηριότητές του, τα τραπεζοκαθίσματα, σε ένα μόνο μέρος του ισογείου, στο κέντρο του- που είναι η πρωτεύουσα- και άδειους και αναξιοποίητους τους υπόλοιπους χώρους (που είναι η ελληνική περιφέρεια), συμπεριλαμβανομένου του παταριού...


Επί της ουσίας μια τέτοια επιχείρηση είναι θνησιγενής και δεν θα τη δάνειζε καμία τράπεζα. Το γεγονός ότι εξακολουθούν να μας δανείζουν για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και τοκοχρεολύσια (στο 85% του προϋπολογισμού ανέρχονται οι ανελαστικές δαπάνες) οφείλεται κυρίως στο ότι ανήκουμε στη ζώνη του ευρώ και χρησιμοποιούμε ως άλλοθι την παγκόσμια οικονομική κρίση για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα, όπως το ότι ο δημόσιος τομέας της χώρας παραμένει διογκωμένος και ότι όλη η οικονομική δραστηριότητά της σε ποσοστό άνω του 70% είναι συγκεντρωμένη στο Λεκανοπέδιο. Αυτό βέβαια έχει ως αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί το χρέος από τα 180 δισ. ευρώ πριν από πέντε χρόνια στα 290 δισ. και να κινδυνεύει το μαγαζί να κατεβάσει τα ρολά.


Ηδη μη βρίσκοντας εργασία οι νέοι της περιφέρειας έχουν δύο επιλογές: είτε να επιχειρήσουν να βρουν δουλειά απασχολούμενοι στο κέντρο του μαγαζιού, είτε οι πιο τολμηροί και διορατικοί να ψάξουν να βρουν δουλειά σε άλλες χώρες της Ευρώπης (άλλα μαγαζιά) πιο νοικοκυρεμένες, πιο ισόρροπα ανεπτυγμένες και κυρίως με αρχές αξιοκρατίας τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.


Δεν γνωρίζουμε αν πράγματι τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν επεξεργασμένες κλαδικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης ή αν αναλώνονται σε προεκλογικά τρικ και επικοινωνιακά επιχειρήματα προκειμένου να υφαρπάξουν την ψήφο μας. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι και τα δύο είναι συνυπεύθυνα για το στρεβλό αυτό μοντέλο ανάπτυξης της πατρίδας, για το πελατειακό κράτος που εγκαθίδρυσαν, για τις τομές και τις ρήξεις που δεν τόλμησαν...

5 σχόλια:

Northwest Greece είπε...

Η επιχείρηση «καθαρά ψηφοδέλτια» είναι το «δεύτερο» επικοινωνιακό τρικ του Καραμανλή. Το πρώτο ήταν ότι τάχατες χρειαζόταν... «νωπή εντολή» για να κυνηγήσει τη «φοροδιαφυγή», να πατάξει τη «σπατάλη» και να κάνει «διαρθρωτικές» αλλαγές!

Το πρώτο επικοινωνιακό τρικ αυτοακυρώθηκε πάραυτα, με την εύλογη απορία όλων ποιος τον εμπόδισε πεντέμισι χρόνια, που κυβερνάει τον τόπο, να κάνει όλα αυτά, που, εξάλλου, είχε εξαγγείλει άπειρες φορές τα τελευταία χρόνια. Ούτε επίσης «στέκει» το επιχείρημα ότι τάχατες τον εμπόδισε ο... λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, την υποτιθέμενη «αντιπολιτευτική ανικανότητα» του ΠΑΣΟΚ χλεύαζαν «κατ εξακολούθηση» τα τελευταία χρόνια... «Αυτή» τους εμπόδισε;

Το δεύτερο «επικοινωνιακό τρικ», που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι τα «καθαρά» τάχατες ψηφοδέλτια που φτιάχνει ο Καραμανλής.

Αφού πρώτα συγκάλυψαν πολιτικά και αθώωσαν από τυχόν ποινικές ευθύνες όλους όσους είχαν εμπλακεί στα σκάνδαλα, τώρα αποδεχόμενοι (εκ των υστέρων) τις ευθύνες που υπήρχαν τους «πιέζουν» να βγουν από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ ή θα τους βγάλουν στο τέλος «διά της βίας»!

Αλλά η αλήθεια δυστυχώς είναι μία: Ή ήταν «ένοχοι» και κακώς συγκάλυψαν τις ευθύνες τους. Ή ήταν «αθώοι» και κακώς και απαράδεκτα ηθικά τους αποπέμπουν τώρα και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορεί να ισχύουν και τα δύο! Ουσιαστικά με τη θέση για «καθαρά ψηφοδέλτια» αποδέχονται και ομολογούν τις ευθύνες τους για τη συγκάλυψη που έγινε.
Το μέγα πρόβλημα της κυβέρνησης της Νέας Δυστυχίας δεν ήταν κυρίως τα «σκάνδαλα» αυτά καθαυτά. Αυτά μπορούν να συμβούν και στις... καλύτερες κυβερνήσεις.

Το πραγματικό σκάνδαλο ήταν ο τρόπος αντιμετώπισής τους, που ήταν η συγκάλυψη!

Οι πειθαρχικές περιπέτειες του ανακριτή της υπόθεσης Siemens είναι αποκαλυπτικές πολλών πραγμάτων. Και, βέβαια, στη συνέχεια θα βγουν και άλλα πολλά...

Το συμπέρασμα είναι ότι όσο υπάρχουν ένοχες για τη συγκάλυψη των σκανδάλων ηγεσίες, η απομάκρυνση των εμπλεκομένων, και με τον «μουγκό» τρόπο που γίνεται, δεν «καθαρίζει» την ηγεσία της ΝΔ από το «ανεξίτηλο στίγμα» των ευθυνών της... Η συγκάλυψη δεν «παραγράφεται»!

Pasok poisonous είπε...

Ο κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ, «ΚΑΘΑΡΙΣΕ» ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΛΑ ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΑΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
***************************************************************

Πρώτα αρνήθηκε Εξεταστικές για όλα τα σκάνδαλα. Σύρθηκε μόνο να συμφωνήσει σε Εξεταστική για το Βατοπέδι. Μετά διέταξε την ατιμωτική αποχώρηση των βουλευτών του από τη Βουλή δυο φορές για το Βατοπέδι και μια για την υπόθεση Παυλίδη, για να μην ψηφιστεί προανακριτική. Κάλυψε τους πάντες για το Βατοπέδι λέγοντας «το υποτίμησα, δικό μου το λάθος». Και μετά διέταξε το κλείσιμο της Βουλής νύχτα, από αρχές Μαΐου, για να παραγραφούν γρήγορα όλες οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες. Ο κ. Καραμανλής «καθάρισε» τις ευθύνες όλων των εμπλεκομένων για όλα τα σκάνδαλα.

Μετά άρχισε να ψελλίζει κάτι για «καθαρά ψηφοδέλτια». Τελικά άφησε μέσα τους μισούς από τους εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο Βατοπεδίου. Συμπέρασμα: 6 χρόνια κυβέρνησε τη χώρα ως έρμαιο συμφερόντων και στελεχών του, όμηρος μικρών και μεγάλων σκανδάλων τα οποία συγκάλυψε με κάθε τρόπο. «Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα».

''PASOK poisonous''

Ανώνυμος είπε...

Έχουμε λογοκρισία σήμερα ;;

Northwest Greece είπε...

Σύμφωνα με μυστικές δημοσκοπήσεις, είναι πλέον διψήφιος ο αριθμός των μετακινήσεων των ψηφοφόρων από τη Ν.Δ. προς το ΠΑΣΟΚ, ενώ αντίθετα εκείνες από το ΠΑΣΟΚ στη Ν.Δ. περιορίζονται στο 0,5. «Ακόμη και το 1993, που ο Κ. Μητσοτάκης έχασε με οχτώ μονάδες από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο προεκλογικός αγώνας ξεκίνησε με ένα προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ που έφτανε τις 13,5 μονάδες. Η διαφορά μειώθηκε τελικά κατά 5,5 μονάδες», τόνισαν στην «Ε» έμπειροι πολιτικοί αναλυτές - εκλογολόγοι που έχουν στα χέρια τους τα συγκριτικά στοιχεία.
Η μεγάλη ήττα αναμένεται να προκαλέσει ένα τσουνάμι εσωκομματικής δυσαρέσκειας και κριτικής το οποίο θα συμπαρασύρει και τον Κώστα Καραμανλή. Πολλοί ήταν αυτοί που χτυπούσαν καμπανάκια αλλά ο πρωθυπουργός δεν τα άκουγε ή δεν ήθελε να τα ακούσει.

Citypress-gr.admin είπε...

Προς ανώνυμο 12.06 λογοκρίσια εδώ μέσα δεν είχαμε πότε εκτός από ορισμένους ευτυχώς βλαμένους και φασίστες όλων των αποχρώσεων...