Η βαρβαρότητα της προεκλογικής περιόδου

Από την Μαρία Σεφέρου

Από τις 2 Σεπτεμβρίου, τα επίσημα πολιτικά γιαταγάνια των κομματαρχών έχουν βγει από τις θήκες τους, κι έχουν ακονιστεί δεόντως για να διαπερνούν τον αντίπαλο στην καρδιά, κατά τα δημοκρατικά (α)ήθη κι έθιμα της φυλής μας! Χολή στάζουν τα λόγια των κομματικών αρχηγών κατά των αντιπάλων τους. Σε τέτοιες περιόδους πολύ θα ήθελα να ζούσα σ’ άλλη χώρα, στη ζούγκλα έστω. Τούτη την εποχή απεχθάνομαι να βλέπω ειδήσεις και ν’ ακούω τους πολιτικούς σκυλοκαβγάδες, τους αλληλομηδενισμούς, τους αφορισμούς κατά του αντιπάλου, και τα ψέματα από τα μπαλκόνια των προεκλογικών συγκεντρώσεων. Μ’ έχει πιάσει ναυτία με όλα αυτά, και φυσικά με τους αλαλαγμούς των οπαδών, κι αναζητώ στην ησυχία λίγη γαλήνη στην ψυχή μου.

Η ατμόσφαιρα της Ελλάδας έχει κορεσθεί από πολιτικό μίσος και το νιώθω στα σωθικά μου. Οι χτύποι της καρδιάς μου έχουν ανέβει από τις δονήσεις του μολυσμένου από το μίσος αέρα της Ελλάδας. Δυστυχώς, φαίνεται πως δε διαθέτω το απαραίτητο πάχος δέρματος ώστε να μη με διαπερνά η πολιτική βαρβαρότητα... Ωστόσο, αν η Δημοκρατία μας για να λειτουργήσει χρειάζεται αλαζονεία, περιαυτολογίες, μίσος και ψέματα, τότε σας τη χαρίζω. Το έχω άλλωστε ξαναπεί.

Βρε, πώς κάνουν έτσι για την εξουσία όλοι οι υποψήφιοι; Τόσο ελκυστική και γλυκιά είναι η άτιμη; Κι εγώ γιατί νόμιζα ότι η εξουσία έχει τόσες αγωνίες, πίκρες και φαρμάκια ώστε οι συνετοί να τη θεωρούν δυσβάστακτο φορτίο και να την αποφεύγουν; Λάθος ήμουνα; Αυτοί πώς είναι δυνατόν να μη μπορούν να συγκρατήσουν τα σάλια τους στη θέα της εξουσίας; Από κει να καταλάβεις ποιοι προσφέρονται για σωτήρες μας…

Read more...[+]