Δίνει μόνη της αγώνα για τα Γλυπτά του Παρθενώνα

Καθισμένη στη βάση του Ιερού Βράχου, κοιτάζει την Ακρόπολη με δέος. Το σπίτι της, δύο δωμάτια στα Αναφιώτικα της Πλάκας, στέκει κάτω από τη βαριά σκιά του κι εκείνη δηλώνει κοφτά ερωτευμένη με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.

Η κ. Αννα Σιδηροπούλου είναι η γυναίκα που τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχει συγκεντρώσει 38.000 υπογραφές από ξένους που ζητούν την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στη χώρα μας. Με τη φλόγα να καίει ακόμη τα κουρασμένα της μάτια λέει: «Αυτό που λείπει από εδώ είναι ένα κομμάτι του Πολιτισμού μας, είναι αδικία. Είμαι Ελληνίδα και Μακεδόνισσα και δεν ανέχομαι να κάτσω με τα χέρια σταυρωμένα».

Τρεις Αγγλίδες υπογράφουν για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο

Για περισσότερα από έξι χρόνια, κι ενώ τα πρωινά εργαζόταν ως εργάτρια στον Δήμο της Αθήνας, τα απογεύματα έστηνε καθημερινά το τραπεζάκι της στην οδό Κυδαθηναίων ή στην είσοδο της Ακρόπολης. Απλωνε τα τετράδιά της και με ένα χαρτόνι όπου αναγραφόταν «Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει επιτέλους να επιστρέψουν εκεί όπου ανήκουν. Αν συμφωνείτε, παρακαλώ υπογράψτε», μάζευε υπογραφές. «Εχω υπογραφές από ανθρώπους της Ουγκάντα μέχρι του Θιβέτ», λέει με περηφάνια. «Από ανθρώπους κάθε επαγγέλματος και μόρφωσης».

Επειτα, καθώς τα προβλήματα υγείας την κατέβαλαν, μετέφερε το στέκι της στην οδό Θρασύλλου. Αλλωστε, τουρίστες υπάρχουν παντού στην Αθήνα. Κι εκείνη με τα λιγοστά αγγλικά της και τη βοήθεια των γειτόνων πιάνει κουβέντα μαζί τους και μετρά κάθε υπογραφή ως ένα σπουδαίο βήμα για την πατρίδα. Τώρα πια η λειτουργία του Μουσείου της Ακρόπολης την έχει οπλίσει με περισσότερο κουράγιο και αισιοδοξία.

«Για μένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι το ότι τόσα χρόνια βλέπω πως οι Βρετανοί θέλουν να επιστρέψουν τα μάρμαρα. Εχω χιλιάδες υπογραφές Βρετανών. Πανεπιστημιακών, ακόμη και βουλευτών τους. Το πρόβλημα το έχουν οι κυβερνήσεις».

Η σκληρότητα των κυβερνώντων υπήρξε, άλλωστε, καθοριστική για την απόφασή της.

«Το 1997 καθόμουν ένα απόγευμα μπροστά στην τηλεόραση και άκουσα πως οι Εργατικοί στην Αγγλία υπόσχονταν πως αν κερδίσουν τις εκλογές θα επιστρέψουν τα Ελγίνεια. Πήγα και έκανα τάμα στην Παναγία την Αναφιώτισσα για να κερδίσουν τις εκλογές. Λίγους μήνες, όμως, αργότερα ο Αγγλος υπουργός Πολιτισμού το αρνήθηκε και τότε θύμωσα πάρα πολύ.

Είπα μέσα μου: Κάτσε να δεις που θα σε κάνω εγώ να υπογράφουν όλοι οι Βρετανοί εναντίον σου. Την επόμενη ημέρα πήγα στο βιβλιοπωλείο του Πάλλη και αγόρασα δύο τετράδια. Και έτσι ξεκίνησα».

Είχε επηρεαστεί πολύ από την εκστρατεία υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων που είχε οργανώσει η Μελίνα Μερκούρη τη δεκαετία του 80.

«Στην ιστορία αυτή με έβαλε η Μελίνα. Και φανταστείτε ότι εγώ ψήφιζα ακόμη Νέα Δημοκρατία, αφού εμείς οι Σερραίοι είχαμε την τρέλα του Καραμανλή. Ανέβαινε συνέχεια εδώ πάνω και μια μέρα βγαίνω έξω και της λέω: Τι θες κυρά μου κι έρχεσαι κάθε μέρα εδώ;. Και τότε εκείνη μου απάντησε: Το ότι είσαι Ελληνίδα μάνα και το σπίτι σου ακουμπάει την Ακρόπολη πρέπει να ξέρεις τι σημαίνει. Σε περιμένω αύριο στο γραφείο μου να τα πούμε. Και πήγα. Ετσι γνωριστήκαμε».

Δυναμική γυναίκα, απόφοιτη Δημοτικού, μάνα τεσσάρων παιδιών που τα μεγάλωσε μόνη της με δυσκολίες και γιαγιά σήμερα η κ. Σιδηροπούλου ελπίζει πλέον μετά την κατασκευή του Μουσείου πως θα δει από κοντά τα Γλυπτά του Παρθενώνα κοντά στο σπίτι της, στον φυσικό τους χώρο...

«Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι μόνο λίγοι Ελληνες, πάντα Ελληνες, διαφωνούν και μου λένε: Τι τα θέλεις πίσω; Ας τα εκεί που τα φροντίζουν καλύτερα. Δεν είναι έτσι όμως», λέει. «Αν δεν υπήρχε ο Εφιάλτης, ξέρεις, δεν θα χανόταν η μάχη στις Θερμοπύλες...».

ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο Βρετανός καθηγητής

Πολλά είναι τα περιστατικά που έχει να θυμάται η κ. Αννα από τη 12χρονη δραστηριότητά της. Ενα από αυτά που ξεχωρίζει το έζησε με κάποιον Βρετανό καθηγητή Πανεπιστημίου που στάθηκε στο τραπεζάκι της. «Καθόμουν με την ταμπελίτσα μου και με πλησίασε», λέει.

«Τότε με ρώτησε λοιπόν: Τι τα θέλετε τα μάρμαρα; Σε όλα τα κράτη του κόσμου υπάρχουν αρχαιότητες από άλλες χώρες. Μόλις το άκουσα εξοργίστηκα», συνεχίζει. «Γυρίζω λοιπόν σε εκείνον που μας έκανε τη μετάφραση και του λέω: Πες του πως σε μπακάλικο σπούδασε, όχι σε Πανεπιστήμιο. Εδώ τα μάρμαρα αφαιρέθηκαν από ένα ζωντανό μνημείο, ήταν βεβήλωση και κλοπή. Ο καθηγητής μού αντέτεινε όμως: Εσείς τότε δεν ήσαστε ακόμη κράτος κι εγώ του απάντησα: Ημασταν όμως έθνος!», θυμάται σήμερα με οργή...

Οι γυναίκες από τα Σκόπια

Επεισοδιακή ήταν επίσης η συνάντησή της με τρεις γυναίκες από τα Σκόπια οι οποίες θέλησαν να υπογράψουν για τον ιερό σκοπό στον οποίο έχει μπει μπροστάρισσα η κ. Αννα. «Οταν υπέγραψαν, στη χώρα προέλευσης έγραψαν Μακεδονία.

Αρχισα να φωνάζω. Εγώ είμαι Πόντια Μακεδόνα και να το σβήσετε αμέσως. Από πού κι ως πού είστε εσείς Μακεδόνισσες;. Τόσο πολύ τρόμαξαν που το έσβησαν με μπλάνκο και στη θέση του έγραψαν FΥRΟΜ...».

Ομάδα στο Facebook

Διαδικτυακή ομάδα που ζητά την αξιοποίηση των 38.000 υπογραφών που συνέλεξε η κ. Σιδηροπούλου, από το υπουργείο Πολιτισμού, έχει δημιουργηθεί στα ηλεκτρονικά μονοπάτια του Facebook.

H ομάδα προτείνει τη μαζική αποστολή e-mails προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου τα οποία θα ζητούν την αξιοποίηση των υπογραφών και την τοποθέτηση παρόμοιων βιβλίων σε κάθε αρχαιολογικό χώρο και Μουσείο της χώρας.

Σημειώνεται ότι η κ. Σιδηροπούλου έχει τιμηθεί από την Πολιτεία για τη μαχητικότητά της με ένα αναθηματικό ανάγλυφο του 5ου αιώνα π.Χ. από την Ακρόπολη.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ
ΦΩΤΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ

ΕΘΝΟΣ