Γιώργος Παπανδρέου: Η επέλαση της αλαζονικής κοροϊδίας

Από το Resalto

Οι θεατρικές «παραστάσεις» του Γεωργίου Παπανδρέου και όλο το συνακόλουθο τελετουργικό τους αποτελούν τη θεοποίηση της πολιτικής αποβλάκωσης, τη θεοποίηση της αλαζονικής κοροϊδίας: Συμπτώματα μιας βάρβαρης οπισθοδρόμησης, συμπτώματα της αλαζονικής ανοησίας, του ζοφερού παθολογικού θεάματος.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου ανακηρύσσει καθημερινά την επίσημη κηδεία της πολιτικής επιστήμης, καρατομώντας βάρβαρα κάθε πολιτική έννοια και ορολογία.

Το χειρότερο, ωστόσο, είναι άλλο: ΟΥΔΕΙΣ μιλάει γι’ αυτή τη δολοφονία των εννοιών και των πραγμάτων. Γι’ αυτή την κατάφορη αντίφαση λόγων και πράξεων, συνακόλουθα γι’ αυτή την κακουργηματική κοροϊδία του ελληνικού λαού.

Ο λόγος του στη Βουλή ήταν ένα τέτοιο τελετουργικό τέχνασμα απάτης.

Θα σχολιάσουμε μόνο (από τα άπειρα τεχνάσματα της ρητορικής του απάτης) την αυτοκρατορική του ρήση: «Εγώ θα προχωρήσω μαζί με το λαό…» και τα παρόμοια λεκτικά τρικ…

Η πρώτη μεγάλη απάτη: Βάζει «συμμέτοχο» το «λαό» δίχως ο λαός να έχει καμία συμμετοχή στη διαμόρφωση ΚΑΜΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ.

Για κάθε ηγεμόνα ο λαός είναι «συμμέτοχος» μόνο όταν υπακούει τυφλά στις αποφάσεις του ηγεμόνα…

Μόλις διαφωνήσει με αυτές τις αποφάσεις ΑΜΕΣΩΣ στιγματίζεται συκοφαντικά σαν «διεκδικητής» «ειδικών» και «συντεχνιακών συμφερόντων», σαν «υπονομευτής» της κοινωνίας, και πολλά παρόμοια.

Η «συμμετοχή» του λαού ισχύει μόνο όταν αυτός υπακούει στον ηγεμόνα.

Το «εθνικό συμφέρον» ταυτίζεται μόνο με τις αποφάσεις του ηγεμόνα.

Δηλαδή ο «λαός» και το «εθνικό συμφέρον» ταυτίζονται με τις αποφάσεις του κυβερνητικού διαχειριστή των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Τέτοιες είναι οι ρητορείες του τύπου: «Με το λαό μαζί»!!!

Ο λαός για να «συμμετέχει» πρέπει να υπακούει στις αποφάσεις που ο ηγεμόνας του καθεστώτος παίρνει ερήμην του.

Πρέπει να αποδεχτεί, π.χ. ο λαός, την πώληση και την ιδιωτικοποίηση της Ελλάδας που τον εξοντώνει ως λαό. Η πώληση των λιμανιών στις πολυεθνικές είναι ιδιωτικοποίηση της Ελλάδας. Αύριο θα πωληθούν και τα ελληνικά εδάφη, όχι μόνο οι οικονομικές και κοινωνικές δομές της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτό είναι το σόφισμα της «συμμετοχής»: Κανένας Λόγος και καμία Απόφαση στον ελληνικό λαό, απλώς συμμετοχή στην υπακοή των κυβερνητικών αποφάσεων.

Και όταν δεν «συμμετέχει», δηλαδή δεν υπακούει, τότε μαζί με τους συκοφαντικούς στιγματισμούς που εκτοξεύονται εναντίον του, έρχονται και τα ΜΑΤ του Χρυσοχοϊδη για να πετύχουν τη «συμμετοχή»!!!

Τότε εφαρμόζεται στην πράξη και δια ροπάλου η «συμμετοχή»!!!

Το να λέει τέτοιες αρλούμπες ο ΓΑΠ στη Βουλή, την ώρα που τα ΜΑΤ σπάζουν τα κεφάλια των εργατών, την ώρα που τα ΜΑΤ εκτελούν θεαματικές ασκήσεις τρομοκρατίας στα Εξάρχεια, την ώρα που οι λιμενεργάτες φωνάζουν απελπισμένοι για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, το να ξεστομίζει, αυτή την ώρα, τέτοια σοφίσματα του τύπου «μαζί θα προχωρήσουμε», δείχνει την απύθμενη και πωρωμένη αυθάδεια της κοροϊδίας: Την παράκρουση της αντίφασης μεταξύ λόγων και έργων…

Και ακόμα δεν έχουμε δει ΤΙΠΟΤΑ.

Αν τώρα, από τις προγραμματικές δηλώσεις, βιώνουμε αυτή την κατάσταση της τελετουργικής απάτης και των σοφισμάτων, μαζί με την τρομοκρατική επιθετικότητα των ΜΑΤ, αντιλαμβάνεται κανείς το τι θα γίνει αύριο.

Ο Γιωργάκης θα ξεπεράσει σε βιαιότητες και το Σημίτη που έσπαγε τα κεφάλια των συνταξιούχων.

Ο δε Χρυσοχοϊδης θα τρομοκρατεί ανελέητα την ελληνική κοινωνία, αλλά οι «εστίες» και τα «στρατηγεία» των κουκουλοφόρων και της «τρομοκρατικής αλητείας» θα μένουν πάντα ασύλληπτα: Αυτά αποτελούν τους «πυλώνες» του καθεστωτικού τρομοκρατικού παιχνιδιού και τους «παράγοντες» της τρομοϋστερίας: Τον αθέατο «διάβολο» που θα χρησιμοποιείται για να τεθεί στον γύψο η ελληνική κοινωνία…

Είναι τόσο μεθυσμένοι και επαρμένοι οι νέοι «προοδευτικοί» ηγεμόνες και τεχνοκράτες της εξουσίας των Αμερικανών που δεν μπορούν να διακρίνουν τις θύελλες που σπέρνουν και που στο τέλος θα τους σαρώσουν.

ΟΣΟ και αν οι «νταβάδες» τους, με νύχια και με δόντια θα αγωνίζονται να τους σώσουν…