Η Νέα Δημοκρατία θα βγει διαφορετική.

Του Πέτρου Τατούλη

Χθες η Νέα Δημοκρατία πραγματοποίησε ένα σημαντικό βήμα στην πορεία της. Και μάλιστα σε μια στιγμή κομβική. Προφανώς, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, μόνο εκτιμήσεις υπάρχουν για το αποτέλεσμα, αλλά υπάρχει εντούτοις μια σαφέστερη εικόνα για την συμμετοχή, η οποία αγγίζει, όπως λέγεται τις 600.000 ψήφους πολιτών.

Το πρώτο λοιπόν θετικό που καταγράφεται σήμερα είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της παράταξης επιχειρήθηκε να γίνει ένας διάλογος. Υποτυπώδης και χωρίς βάθος μεν, διατύπωση κάποιων θέσεων αφετέρου. Άλλωστε, ας μην ξεχνούμε ότι πρόκειται για μια πρωτόγνωρη διαδικασία, που έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της προκειμένου να φθάσει στα επιθυμητά επίπεδα.

Το δεύτερο θετικό της εκλογής είναι ότι η ευρεία συμμετοχή δεν επιτρέπει καμία απόκλιση από κανέναν σχετικά με την αναγνώριση και την αποδοχή του αποτελέσματος. Η διαδικασία νομιμοποιήθηκε από την ευρεία προσέλευση στις κάλπες.

Το τρίτο θετικό της διαδικασίας είναι ότι ξεδιπλώθηκαν πλήρως οι διαφορετικές απόψεις. Έγινε για πρώτη φορά κατανοητό ότι αυτή η παράταξη υποθάλπει στους κόλπους της εξαιρετικά διαφορετικές απόψεις και βιοθεωρίες. Προσοχή! Δεν εννοώ αυτό που είναι φυσιολογικό για τα σύγχρονα κόμματα, να συνυπάρχουν διάφορες τάσεις που επενδύουν σε άλλα μέσα προκειμένου να επιτευχθούν οι κοινοί στόχοι. Στη Νέα Δημοκρατία, αυτή η αναμέτρηση ανέδειξε εντελώς διαφορετικές θέσεις για τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο, από την οικονομία έως τα εξωτερικά θέματα. Όχι απλώς άλλα μέσα. Εντελώς διαφορετικούς στόχους!

Από αυτήν την διαδικασία η Νέα Δημοκρατία θα βγει διαφορετική. Καλύτερη ή χειρότερη θα μπορούμε να πούμε τις προσεχείς ημέρες. Θα βγει διαφορετική, διότι ο διάλογος έφερε στην επιφάνεια αγεφύρωτες διαφορές, που μόνο η προσδοκία της εξουσίας μπορεί και γεφυρώνει. Θα είναι διαφορετική, διότι οι πολίτες που συμμετείχαν και εκείνοι που δεν συμμετείχαν μοιράζονται την ευθύνη για την επιλογή τους. Θα βγει διαφορετική, διότι κανένα στέλεχος της δεν θα μπορεί πια να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε τι πρεσβεύει ο διπλανός του, όταν η επόμενη ημέρα θα έλθει.

Με άλλα λόγια κανείς δεν θα μπορεί να «κάνει την πάπια», για να το πω λαικά. Όπως κάνουν σήμερα ορισμένοι που υποστηρίζουν ότι δεν όφειλαν να γνωρίζουν ή να κρίνουν έγκαιρα την αναξιότητα του απερχόμενου προέδρου τους και μάλιστα εμμένουν να τον δικαιολογούν, σκαρφίζοντας χίλια δυο παραμύθια. Η συμπεριφορά αυτή είναι αναμενόμενη για έναν τόπο που λησμονά με ταχύτητα φωτός και που ο προηγούμενος κρίνεται με βάση την αποτυχία ή την επιτυχία του διαδόχου του. Αυτοί οι ίδιοι λοιπόν υποστηρίζουν το εξής παράδοξο. Ότι αν ο Καραμανλής είναι επιτυχημένος ή αποτυχημένος θα κριθεί από το αν θα τα καταφέρει ο Παπανδρέου. Το ίδιο και στο κόμμα. Αν ο επόμενος καταβαραθρώσει ακόμη παραπάνω την Νέα Δημοκρατία, τότε ο Καραμανλής θα πάψει να είναι ο πλέον απαξιωμένος πρόεδρος που πέρασε ποτέ από τη Ρηγίλλης. Βέβαια, ξεχνούν είτε από επιδεξιότητα είτε από ανοησία, ότι οι διάδοχοι του – πρωθυπουργός της χώρας και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας - θα κοιμηθούν εκεί που ο Καραμανλής έστρωσε. Και το κρεβάτι που έστρωσε είναι γεμάτο αγκίθες…