Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Μπορεί να είναι γραφικός ένας πολιτικός που τριάντα χρόνια εκλέγεται πρώτος;

Από το www.ppsomiadis.blogspot.com

Η Ομιλία του Παν.Ψωμιάδη στο έκτακτο συνέδριο της Ν.Δ

• Ευχαριστώ για την αγάπη σας, ευχαριστώ για το χειροκρότημά σας. Εγώ σήμερα έφερα σ’ αυτή την αίθουσα να με χειροκροτήσερι η γυναίκα μου και η κόρη μου και δύο τρία παιδιά απ’ το γραφείο μου. Γιατί ήρθα να χειροκροτήσω τη Νέα Δημοκρατία. Θα ήθελα όμως και την ψήφο σας. Όχι μόνο την αγάπη και το χειροκρότημα. Και θα ήθελα και τη δική σας ψήφο κ. Πρόεδρε, γιατί στα δύσκολα ο Ψωμιάφης έβγαινε μπροστά. Άλλοι λακίζανε, άλλοι γίνονταν λαγοί.
• Και φυσικά δεν ήρθα να διαβάσω μία έκθεση ιδεών. Με αξίες και ιδανικά. Και ευχαριστούμε και την κυρία Μπακογιάννη και τον κύριο Σαμαρά. Ήρθαμε όμως να κάνουμε και κριτική. Γιατί αν τα ξαναρίξουμε πάλι κάτω απ’ το χαλί, τότε τελειώσαμε. Τότε κάποιοι μας κοροϊδεύουν.
• Εμένα κύριε Πρόεδρε, κύριε Καραμανλή, πολλές φορές δεν με ξεγελάει το χαμόγελο σας. Από μέσα σας, ξέρω ότι πονάτε. Πονάτε για μας, πονάτε για την Πατρίδα, πονάτε για την παράταξη, πονάτε για την μάνα σας, γιατί σαν τη μάνα ιερότερο πρόσωπο στον κόσμο δεν υπάρχει. Ευχόμαστε ολόψυχα να έχει γρήγορη ανάρρωση, διότι δικό της είναι το αστέρι που έβγαλε ο Βορράς, εσείς δηλαδή.
• Και πρέπει να σας πω κυρίες και κύριοι σύνεδροι, το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται Κώστας Καραμανλής, δεν τελειώνει σήμερα εδώ. Φίλες και φίλοι,
• Τριάντα ολόκληρα χρόνια αγωνίζομαι για την παράταξη και τις αξίες της πατρίδας μου.
• Δεν έβαλα υποψηφιότητα για να φύγω. Τώρα ξεκινάω το ωραίο ταξίδι των ονείρων, των δικών σας ονείρων. Των ονείρων που πιστεύουν και στηρίζουν την υποψηφιότητά μου. Κι αυτό το ταξίδι δεν θα έχει τελειωμό.
• Δεν σέρνομαι και δεν σύρθηκα στα πόδια κανενός. Η ιστορία δείχνει ότι ηγέτες υπήρξαν σπουδαίοι όταν δεν έκαναν πίσω σε κρίσιμες στιγμές.
• Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα γαλόνια, οι καρέκλες και τα προσωπικά οφέλη.
• Έμεινα όρθιος 30 χρόνια, αποφεύγοντας καρχαρίες και αρπαχτικά της πολιτικής και του δημοσιογραφικού χώρου.
• Ακολουθώ αυτό που έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης: «Μην ρωτάς στην μάχη αν νικήσεις ή αν νικηθείς. Μόνο πολέμα».
• Υποτιμήσαμε το Γιώργο Παπανδρέου και μας έβαλε τα γυαλιά.
• Μην υποτιμάτε και τη δική μου παρουσία.
• Με ρωτούν τελευταία σε ποιον θα δώσω το δικό μου δαχτυλιδάκι. Τους απαντώ: Δαχτυλίδια φοράνε οι πρίγκιπες και εγώ τους πρίγκιπες τους έχω καταγγείλει προ πολλού! Αυτούς πληρώνουμε σήμερα.
• Λέτε να σκέπτομαι ποιον από τους δύο θα πλήξω ή θα ωφελήσω περισσότερο; Να ξεκαθαρίσω: Δεν μπήκα σ’ αυτήν την κούρσα για τους άλλους. Μπήκα για να εκφράσω τον απλό Νεοδημοκράτη, τον προδομένο λαό της Νέας Δημοκρατίας.
• Φίλες και φίλοι, έξι χρόνια άκουγα συνέχεια: «Ο Παναγιώτης είναι γραφικός». Μπορεί να είναι γραφικός ένας πολιτικός που τριάντα χρόνια εκλέγεται πρώτος; Πάντα έλεγα τα πράγματα με το όνομά τους, πάντα μιλούσα καθαρά, πατριωτικά, παλικαρίσια, μπεσαλίδικα, σαλονικιώτικα. Να τα καταλαβαίνει ο κόσμος. Χωρίς στρογγυλέματα, χωρίς περιτύλιγμα, χωρίς χαμόγελα...[...]

Δεν υπάρχουν σχόλια: