Στην πολιτική, σημαντικό είναι να αδράχνει, κανείς, τις ευκαιρίες. Παρουσιάζονται πολλές, ιδιαίτερα σε μια κυβέρνηση. Από αυτές, όσο περισσότερες αξιοποιήσει, τόσο περισσότερο θα μακροημερεύσει. Το τελευταίο διήμερο, προσέφερε στην ελληνική Κυβέρνηση ουκ ολίγες…Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μπορούν τώρα, αν όχι άμεσα, τουλάχιστον από την Τρίτη, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι εκδηλώσεις, μετά και τη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χ. Κίττας, να προχωρήσει στην κατάργηση του κάποτε απαραίτητου, εδώ και πολλά χρόνια πεπαλαιωμένου και σήμερα επικίνδυνου για τη Δημοκρατία θεσμού του κατ’ ευφημισμόν “Πανεπιστημιακού Ασύλου”, το οποίο έπρεπε να ονομάζεται “άσυλο ταραχοποιών στοιχείων μέσα στους χώρους της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης”.
Με θλίψη όσοι ρομαντικοί πιστεύουμε ακόμα ότι η κοινωνία μας μπορεί να είναι -εκτός από κατ’ όνομα- και στην πράξη “ευρωπαϊκή”, είδαμε το τεράστιο πανό των αναρχικών στην πρόσοψη του Πολυτεχνείου. Εκεί που έπρεπε να συμβολίζεται ο αγώνας για μόρφωση, η δίψα για μάθηση, η πνευματική και πολιτισμική διαμόρφωση της επόμενης γενιάς, είδαμε να αναρτάται ένα πανό των “γιαλαντζί επαναστατών”. Εκείνων που δήθεν θέλουν να γκρεμίσουν τον καπιταλισμό, εντός του οποίου όμως διαβιούν, ενίοτε και εκμεταλλευόμενοι όλες τις ανέσεις του καθεστώτος…[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου