Η επιφυλλίδα του Ατίθασου
Έντονη είναι η συζήτηση που γίνεται ανά περιόδους για τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών του νεοφιλελευθερισμού. Αποτελεί δε συνήθως τον αποδιοπομπαίο τράγο ή το μαύρο πρόβατο (διαλέγετε και παίρνετε όποιο ζώο προτιμάτε) αριστερών -και όχι μόνον- κονδυλοφόρων και διανοητών στον οποίο -νεοφιλελευθερισμό- αποδίδουν όλα τα κακά, σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς που χτύπησαν τον ανθρώπινο πολιτισμό από κτίσεως κόσμου μέχρι σήμερα.
Είναι δε ο χαρακτηρισμός κάποιου ως "νεοφιλελεύθερου" ισοδύναμος με βρισιά επιπέδου τρούμπας. Κάτι σαν μίασμα, χαρακτηρισμός αντίστοιχος με αυτόν του "κομμουνιστή" κατά την μετεμφυλιακή περίοδο.
Είναι όμως πράγματι οι νεοφιλελεύθεροι τόσο νοσηροί και σαδιστές; Αποτελεί όντως ο νεοφιλελευθερισμός τον "εκτελεστικό" βραχίονα του καπιταλισμού που έχει σαν στόχο την υπερ-εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού έτσι ώστε το κεφάλαιο να απομυζά ακόμα περισσότερα από την εκμετάλλευση των εργαζομένων; Μια τυπική αντίληψη της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας για τον φιλελευθερισμό είναι αυτή που εύγλωττα περιέγραψε και ο νυν αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας στις 22 Νοεμβρίου 2009 σε ομιλία του στην αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας όπου διαχώρισε την θέση του από «...τους νεοφιλελεύθερους που θέλουν οι πολλοί να δημιουργούν και οι λίγοι να εισπράττουν»!
Τι είναι λοιπόν αυτός ο νεοφιλελευθερισμός;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Ο σύγχρονος φιλελευθερισμός έχει τις ρίζες του ...[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου