Ζούμε στο μέσον μιας ιστορικής πολεμικής θύελλας.

Του Θύμιου Παπανικολάου

Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ της σκέψης στηρίζει και εδραιώνει την τυραννία της εξουσίας. Αυτό που επιδιώκεται συστηματικά από τους ποικίλους μηχανισμούς της εξουσίας είναι η αλλοτρίωση του ανθρώπου από τις βαθύτερες σκέψεις του και τα αισθήματά του, η αποξένωση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Που σημαίνει «συρρίκνωση» της επικοινωνίας, συνακόλουθα εκμηδένιση της γλώσσας και της σκέψης.

Η Νέα Τάξη αποτελεί την ακραία και πιο μοχθηρή μορφή αλλοτρίωσης, βαρβαρότητας και εξόντωσης του Ανθρώπου: Εξόντωση όλων των προϋποθέσεων (ιστορικών, κοινωνικών, εθνικών, πολιτικών και ψυχολογικών) που συγκροτούν την ανθρώπινη υπόσταση, τη γλώσσα και τη σκέψη.

ΒΕΒΑΙΩΣ η ρίζα της αλλοτρίωσης δεν «παράγεται» (απλώς μορφοποιείται) από τους μηχανισμούς της καπιταλιστικής εξουσίας, αλλά από οικονομικά θεμέλια του συστήματος. Μια κοινωνία που στηρίζεται στην αρχή «ο καθένας για τον εαυτό του» σπρώχνει στα έσχατα όρια τον αχαλίνωτο ατομικισμό, τον εγωκεντρισμό, την ιδιοτέλεια, την αμοιβαία εχθρότητα και τη μοναξιά.

ΑΥΤΕΣ τις ποικίλες εκδηλώσεις της αλλοτρίωσης η καπιταλιστική εξουσία τις αναγάγει σε κυρίαρχη ιδεολογία, σε υπέρτατες αξίες. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία αυτής της αθλιότητας. Στηρίζεται στις αλλοτριωμένες σχέσεις και προωθεί ιδεολογικά και πολιτικά την αλλοτρίωση της πολιτικής σκέψεις, τον ακρωτηριασμό της ιστορικής μνήμης και συλλογικής κοινωνικής συνείδησης...

Οι σημερινές Ελίτ της πολιτικής και διανοητικής εξουσίας αποτελούν τις πιο δόλιες, κυνικές και διπρόσωπες μορφές της νέας βαρβαρότητας. Δεν εκφράζουν μόνο την τυραννία του χρήματος, αλλά αποτελούν και το προϊόν αυτής της κοινωνικής κατάπτωσης και αλλοτρίωσης: Προϊόν των εξαρτήσεών τους από το κεφάλαιο, της επιδοτούμενης ύπαρξής τους, συνακόλουθα και της κοινωνικής και πολιτικής ένδειας...

ΓΙΑΤΙ η αλλοτρίωση μπορεί να ενυπάρχει στα οικονομικά θεμέλια του καπιταλισμού, αλλά εκδηλώνεται με αναρίθμητους τρόπους στο κοινωνικό εποικοδόμημα και αποκρυσταλλώνεται στην αντίθεση του κράτους και των μελών της κοινωνίας. Όταν τα μέλη μιας κοινωνίας δεν αντιστέκονται τότε η «αποξένωσή» τους γίνεται δύναμη της εξουσίας.

Και εδώ ακριβώς προβάλλουν οι μεγάλες ευθύνες της αριστεράς. Γιατί οι μορφές αλλοτρίωσης καθορίζονται από τις αντιφατικές σχέσεις της καπιταλιστικής παραγωγής, αλλά και από τους αγώνες που προκύπτουν από αυτές.

Η καθεστωτική μετάλλαξη της «αριστεράς» αποτελεί το ιστορικό ορόσημο μετάβασης στη νεοταξική βαρβαρότητα. Αυτή η καθεστωτική ενσωμάτωση της αριστεράς κατέστρεψε τις «αρθρώσεις» και το «μυϊκό σύστημα» των λαϊκών αγώνων. Τις ιστορικές κατακτήσεις των λαϊκών κινημάτων: Εθνικές κατακτήσεις, κοινωνικές δομές κατακτήσεων, πολιτικές, πνευματικές και πολιτισμικές κατακτήσεις.

Αυτή η «αριστερά» μεταλλάχτηκε σε πολιτικό και ιδεολογικό ιερατείο της Νεοταξικής θρησκείας, κερδοσκοπώντας ξεδιάντροπα πάνω στην ιστορία των αγωνιστικών κινημάτων, πάνω στα αφηρημένα, ξύλινα συνθήματα, πάνω στους αριστερούς ήχους και χρώματα, πάνω στα ηθικολογικά «μυστήρια» του αφηρημένου ανθρωπισμού.

Αυτή η «αριστερά» αποτέλεσε το «όχημα», το «άλλοθι» και το «τεκμήριο» της νεοταξής προέλασης και του εφιάλτη που ζούμε.
Και σήμερα βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή της επιθετικής αγριότητας των δυνάμεων του διεθνούς ιμπεριαλισμού κατά των εθνών και λαών, κατά της ιστορικής και κοινωνικής υπόστασης του ανθρώπου.

Είναι οι πολιτικές, πνευματικές, και επιδοτούμενες «λεγεώνες» της μεταλλαγμένης «αριστεράς» (ερμαφρόδιτες, μεταμφιεσμένες και ύπουλες πολλές από αυτές) που βρίσκονται στα πρώτα μέτωπα του νεοταξικού πολέμου εναντίον των κοινωνιών και των εθνών.

Γιατί μόνο οι ηλίθιοι ή οι αφελείς τουρίστες της πολιτικής και του πνεύματος, δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση άγριου πολέμου. Του πιο ύπουλου και ολέθριου πολέμου της ιστορίας: κατά της ανθρωπότητας, των κοινωνιών, των εθνών και της σκέψης.

Ένας πόλεμος που έχουν εξαπολύσει οι δυνάμεις της Νεοταξικής «μαφίας» εναντίον του Ανθρώπου..

Μπροστάρηδες σε αυτή τη θηριώδη νεοαταξική κακουργία είναι οι μεταλλαγμένοι «αριστεροί» σε όλες τις ποικιλίες και μεταμφιέσεις. Οι εφεδρείες αυτού του πολέμου επεκτείνονται σε όλο το πολιτικό και πνευματικό φάσμα του καθεστώτος…

Είναι αυτοί οι μεταλλαγμένοι «αριστεροί» (η νέα μορφή της «δεξιάς») που ανοίγουν τα πολεμικά μέτωπα εναντίον της ελληνικής κοινωνίας και εναντίον κάθε ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ:

α). Άνοιξαν, επέβαλλαν και ευλογούν την αλλοδαπή εισβολή, κατοχή και τον εποικισμό της ελληνικής κοινωνίας.

Η Ισλαμοποίηση της Ελλάδας αποτελεί τη «νέα κατοχή» και τον πιο άγριο και εφιαλτικό πόλεμο.

Αυτό αποτελεί ένα από τα κεντρικά μέτωπα του πολέμου. Από τη θέση που παίρνει ο καθένας πάνω σε αυτό το ζήτημα δείχνει από ποια πλευρά του μετώπου βρίσκεται σε αυτόν το πόλεμο ζωής και θανάτου…

β). Η επίθεση εναντίον της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας: δεύτερο κεντρικό μέτωπο του πολέμου.

Ο Ορθόδοξος ιστός αποτελεί για την Ελλάδα, ιδιαίτερα σήμερα, το θεμέλιο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, το συνεκτικό ιστό αποτροπής της ολοκληρωτικής άλωσής μας…

Κανένας άλλος κοινωνικός, πολιτικός και συλλογικός ιστός οργάνωσης και δράσης δεν έχει μείνει όρθιος. Τα πάντα αλώθηκαν από την ιστορική προδοσία της μεταλλαγμένης «αριστεράς»: Από τα κόμματα και τα συνδικάτα μέχρι κάθε συλλογικό πολιτικό και πολιτιστικό κύτταρο ιστορικής κατάκτησης.

Μόνο ο «ιστός» της Εκκλησίας ακόμα ζει και είναι ριζωμένος σε όλη την Ελλάδα. Γι’ αυτό και δέχεται η Εκκλησία τις πιο άγριες επιθέσεις, εντός και εκτός, από τα νέα ιερατεία της νεοταξικής εξουσίας και ιδιαίτερα από τα «αριστερά» ιερατεία.

Ο αγώνας υπέρ της Εκκλησίας είναι αγώνας ζωής και θανάτου. Όλες οι «φιλοσοφικές» διαφωνίες περνούν σε τελευταία μοίρα.

Και η θέση που παίρνει, συνεπώς, ο καθένας πάνω σε αυτό το μέτωπο του πολέμου δείχνει από πια πλευρά πολεμάει…

ΟΣΟΙ ζητούν, με οποιοδήποτε πρόσχημα, τη ΦΙΜΩΣΗ του λόγου των αγωνιστών της Εκκλησίας, όσοι ροκανίζουν τα θεμέλια της, είναι, είτε το έχουν συνειδητό, είτε όχι, με τους «εχθρούς» της ελληνικής κοινωνίας.

Και είναι αυτός ο λόγος που υποστηρίζουμε ότι ο δρόμος είναι τα νέα «Κρυφά Σχολειά» και μια νέα «Φιλική Εταιρεία» για την απελευθέρωση της Ελλάδας (αυτό θα το αναπτύξουμε σε άλλο άρθρο).

Αυτά είναι τα δύο κεντρικά μέτωπα του πολέμου.

Όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτός ο πόλεμος είναι από τους πιο ιστορικούς της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα για την Ελλάδα, ας καθίσουν στη γωνιά και να μυξοκλαίν για τις πολεμικές φράσεις και την αδιαλλαξία εναντίον των ερμαφρόδιτων «αριστερών» και «πατριωτών»…