Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Καράβια, αγορές και Τιτανικοί

Γράφει ο Γιώργος Σαρρής

"Μα πως είναι δυνατόν μια μικρή οικονομία σαν την Ελληνική να απειλεί την Ευρωπαική η την Παγκόσμια οικονομία;" ηταν η ερώτηση.Και η απάντηση του κ.Παναγιώτη Ρουμελιώτη, εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομ.Ταμείο ήταν ειλικρινέστατη και αφοπλιστική.
"Λόγω του τρόπου λειτουργίας των αγορών σήμερα, μια μικρή ελάχιστη απορύθμιση σε κάποιο σημείο μπορεί να προκαλέσει τεράστια προβλήματα"
Εννοεί βέβαια την χρήση των νέων εργαλείων των αγορών που είναι τα παράγωγα.
Με απλά λόγια τα παράγωγα είναι συμβόλαια -στοιχήματα, όπου κάποιος καταβάλλοντας ένα μικρό ποσοστό της αξίας της πράξης που κάνει (πχ το 1/20 αλλά και μερικές φορές με διάφορους τρόπους και πολύ λιγότερο) να πάρει μια θέση στις αγορές.Δηλαδή να στοιχηματίσει πως η ΕΤΕ πχ θα πέσει, η το δεκαετές ομόλογο θα ανέβει, η το τάδε CDS κλπ.Αν πέσει μέσα στην πρόβλεψή του μπορεί να κερδίσει 20,30, η παραπάνω φορές το κεφάλαιο του ενώ αν κάνει λάθος μπορεί να χάσει το κεφαλαιό του το ίδιο εύκολα.Και βέβαια η έκφραση "να χάσει το κεφάλαιό του" είναι σχηματική, γιατί ως γνωστόν οι "οίκοι" δεν παίζουν με δικά τους λεφτά!
Προσπαθώντας κανείς να καταλάβει πώς το πρόβλημα των δανείων στην Αμερική, όπου κάποιοι φτωχοί δανειολήπτες δεν είχαν δυνατοτητα να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, προκάλεσε τόσο τεράστια κρίση, φυσικά δυσκολεύεται. Σκέφτεται πως το...[συνέχεια...]

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Το αμερικάνικο σχέδιο δουλεύει ρολόϊ (με εξαίρεση την αποπομπή της Θοδώρας).
Πρώτα βάζουμε το ομογενή πρωθυπουργό / μαριονέτα (που κάνει αυτο-καταστροφικές δημόσιες δηλώσεις για την οικονομία), μετά το ευρώ παραπαίει (προς όφελος του δολαρίου), στη συνέχεια οι γερμανοί τρίβουν τα χέρια τους (γιατί αυξάνονται οι εξαγωγές τους), οι Έλληνες πληρώνουν τα πανωτόκια (σπρέντς των δανείων) στους αμερικάνους σπεκουλαδόρους, η χώρα χάνει τη διαπραγματευτική της ισχύ (στο κυπριακό και το σκοπιανό) και οι δύστυχοι Έλληνες κλαίνε τη μοίρα τους που βγάλανε μόνοι τα ματάκια τους.
Ας είναι.
Η καμπύλη της μάθησης έχει κόστος, μόνο που μερικοί αγαθιάρηδες μαθητές έχουν την κακή συνήθεια να ΜΗΝ μαθαίνουν από τα λάθη τους.