Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζει κανείς για την επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs, είναι ότι βρίσκεται κυριολεκτικά παντού. Σαν ένα τεράστιο χταπόδι, τυλιγμένο γύρω από οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα που μπορεί να αποφέρει χρήματα. Αποτελεί μια πληγή στο κυρίαρχο Δυτικό σύστημα του δημοκρατικού καπιταλισμού, που ενώ κυβερνάται από την ελεύθερη αγορά και τις ελεύθερες εκλογές, δεν μπόρεσε να προβλέψει το ότι η οργανωμένη πλεονεξία πάντα θα υπερτερεί μιας ανοργάνωτης δημοκρατίας. Η Goldman Sachs πετυχαίνει το σκοπό της χρησιμοποιώντας πάντα την ίδια απλή μέθοδο.Τοποθετεί τον εαυτό της στη μέση μιας κερδοσκοπικής φούσκας, πουλώντας ομόλογα για τα οποία γνωρίζει πως δεν αξίζουν δεκάρα. Στη συνέχεια ρουφά τεράστια ποσά από τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας, υποβοηθούμενη από μια διεφθαρμένη πολιτεία, που της επιτρέπει να φτιάχνει τους κανόνες όπως της συμφέρει, με αντάλλαγμα τα ψίχουλα που η τράπεζα μοιράζει στους πολιτικούς προστάτες της. Στο τέλος, και αφού επέλθει η απόλυτη φτώχια σε εκατομμύρια απλούς πολίτες, η διαδικασία αρχίζει πάλι από την αρχή, με την τράπεζα να σπεύδει να μας σώσει, δανείζοντας μας τα δικά μας λεφτά… με τόκο, και παριστάνοντας τον σωτήρα μας.
Η βασική κομπίνα στην εποχή του διαδικτύου είναι εύκολο να γίνει κατανοητή από τον οποιοδήποτε. Εταιρίες που δεν υπήρχαν παρά μόνο στα χαρτιά ή στα μυαλά κάποιων αλαφροΐσκιωτων, μπήκαν στο χρηματιστήριο, προβλήθηκαν δεόντως από τα ΜΜΕ και οι μετοχές τους πουλήθηκαν για πολλά εκατομμύρια. Οι αγοραστές δεν γνώριζαν πως το παιχνίδι ήταν σικέ, και πως οι τράπεζες παρουσίαζαν μια εικόνα τελείως διαφορετική από τη πραγματική. Στην ουσία έπαιζαν σε διπλό ταμπλό. Στο ένα ταμπλό έπαιζαν οι από μέσα, που γνώριζαν τα πραγματικά στοιχεία, και στο άλλο οι άσχετοι επενδυτές που πλήρωναν ποσά τα οποία ακόμη και οι τράπεζες θεωρούσαν παράλογα. Ο ρόλος της Goldman Sachs στη φούσκα των στεγαστικών που οδήγησε στη παγκόσμια οικονομική κρίση είναι εύκολο να ιχνηλατηθεί...[συνέχεια...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου