Εντολή Ιστορικής Ευθύνης

Ένα ετεροχρονισμένο παραλειπόμενο από τις εσωκομματικές εκλογές του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, όπως τουλάχιστον το βιώσαμε εμείς εδώ στην επαρχία, με ιδιαίτερο μήνυμα και ξεχωριστή σημασία ήταν η ανακούφιση με την οποία υποδέχτηκαν το αποτέλεσμα ακόμα και οι κομματικοί αντίπαλοι.
Όχι, δεν ήταν επειδή θεωρούν τον Αντώνη Σαμαρά ευκολότερο αντίπαλο από την Μπακογιάννη. (Άλλωστε ο μεγαλύτερος εχθρός του Γιώργου είναι… ο ίδιος του ο εαυτός!). Ήταν γιατί επιθυμούσαν έναν «καθαρό» πολιτικό ως αντίπαλο και όχι κάποιον που έχει συνδέσει το όνομά του με κάθε είδους διαπλοκές ή «εκπροσωπεί» λογιών λογιών συμφέροντα. Κακά τα ψέματα, η οικογένεια Μητσοτάκη έχει κουράσει χρόνια τώρα όχι μόνο τους ψηφοφόρους της ΝΔ αλλά και γενικά όλους τους Έλληνες. Τον κούρασε τον Έλληνα η διαπλοκή, τον αηδίασε. Όλοι επιθυμούσαν έναν «καθαρό» πολιτικό...
έστω στην αντιπολίτευση.
Ήταν όμως και ένας άλλος λόγος: είδαν επιτέλους να ανατρέπεται η καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, όπως έχει διαμορφωθεί στην οικογενειακού τύπου κληρονομική κοινοβουλευτική δημοκρατία που βιώνουμε από τη μεταπολίτευση και μετά. Επιτέλους τέλος στην οικογενειοκρατία!
Ο Αντώνης Σαμαράς κρατάει στα χέρια του το μεγαλύτερο όπλο που θα μπορούσε να έχει οποιοσδήποτε πολιτικός στη θέση του: μια ισχυρή λαϊκή εντολή για ουσιαστική αναδιαμόρφωση της παράταξης και της πολιτικής ζωής κατ’ επέκτασιν. Τέτοια εντολή δεν την έχει κανένας από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Γεώργιος Παπανδρέου έλαβε μια κάλπικη εντολή όταν εξελέγει πρόεδρος με αντίπαλο… τον εαυτό του και μια … κίβδηλη όταν επανεπιβεβαίωση το ιδιοκτησιακό καθεστώς του κόμματος που κληρονόμησε από τον πατέρα του στις εσωκομματικές εκλογές των μηχανισμών και των ιντρίγκων.
Διαπιστώνουμε με έκπληξη και κρυφή χαρά να απουσιάζουν εδώ και καιρό από το πολιτικό προσκήνιο Βουλγαράκηδες, Μεϊμαράκηδες, Σουφλιάδες, Παυλόπουλοι, Ρουσόπουλοι και άλλοι που ταλαιπώρησαν τα ώτα και τους οφθαλμούς μας, που υποτίμησαν τη νοημοσύνη μας, που έπαιξαν με τα νεύρα μας, που πλήγωσαν το φιλότιμό μας, που καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη μας, που υποβάθμισαν την αισθητική μας, που …, που …, που … Φτάνει πια!
Ο Αντώνης Σαμαράς μαζί με την ψήφο του κόσμου πήρε και τη σαφή εντολή να κάνει αυτό που πρέπει. Αν το καταφέρει, τότε θα έχει κερδίσει ένα μεγάλο στοίχημα έναντι του εαυτού του. Θα; δώσει προοπτική στην παράταξη της Νέας Δημοκρατίας και μια νέα πνοή στην πολιτική ζωή του τόπου. Αν δεν το καταφέρει θα κλείσει παρέα με τον Παπανδρέου την αυλαία της μεταπολιτευτικής ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Αιτωλός