9 λόγοι που οι Έλληνες bloggers είναι ηλίθιοι

Ο λαϊκισμός και η ισοπέδωση των πάντων έχουν προαχθεί στο νούμερο ένα σπορ της Ελλάδας… Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Μπορεί να αντιμετωπίζουμε αρκετά προβλήματα στην καθημερινότητά μας, αλλά με τη συμπεριφορά μας και τη νοοτροπία μας, χάνουμε το όποιο δίκιο μας.

Αφορμή των παραπάνω λέξεων, στάθηκαν διάφορα δημοσιεύματα που διαβάζω σε αρκετά blogs για γεγονότα που διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες. Επιγραμματικά, θα αναφέρω ορισμένα πράγματα που με ενοχλούν και με εξοργίζουν:

1. Μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων bloggers, προσπαθεί να αποδώσει στα δελτία ειδήσεων των καναλιών και στις εφημερίδες, τον χαρακτηρισμό του κατεστημένου και της διαπλοκής. Υπερβολικές ηλιθιότητες που δε συνάδουν με το ήθος που προσπαθούμε να περάσουμε μέσα απ’αυτήν εδώ τη γωνιά που μας παρέχει η Google. Δε λέω πως δεν έχουν μειονεκτήματα τα μεγάλα ΜΜΕ, αλλά λίγη σοβαρότητα δε βλάπτει. Είναι άδικο να κολλάμε ταμπέλες σε έναν κλάδο που έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ελληνική ενημέρωση και ψυχαγωγία.

2. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει το μένος του κόσμου για τα μέτρα που......
αναγκάστηκε να πάρει, ελέω της προκατόχου της. Εδώ ο λαϊκισμός χτυπάει tilt. Ήδη τα αποτελέσματα των μέτρων Λοβέρδου και Παπακωνσταντίνου, αποδίδουν καρπούς, αλλά κάποιοι λόγω προσωπικών συμφερόντων επιμένουν να αποκρύπτουν και να εθελοτυφλούν. Δε βοηθάει κανέναν μας τόση ισοπέδωση. Μπορεί να έχουμε αδικηθεί από την πλειοψηφία των αποφάσεων κυβέρνησης και μηχανισμού στήριξης, αλλά δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Πώς να το κάνουμε; 

3. Ακούω για φίμωση των blogs και τρίχες κατσαρές. Που είναι η φίμωση; Επειδή η πολιτεία ζητάει να γράφουμε επώνυμα και όχι πίσω από κάποιο nickname; Που είναι το κακό; Εγώ προσωπικά γράφω επώνυμα και δε βλέπω το λόγο να φοβούνται οι συνάδελφοί μου να αποκαλύψουν και τα δικά τους πραγματικά στοιχεία. Τι έχουν να φοβηθούν; Μην τρομάζετε με τις μαλακίες που λέγοντας περί λογοκρισίας, δεν είμαστε Κούβα εδώ.

4. Περί λιτότητας ο λόγος. Είμαστε από τους πιο υπερκαταναλωτικούς λαούς της Ευρώπης και κλαιγόμαστε που η κρίση μάς αναγκάζει να μειώσουμε τις δαπάνες αγαθών όπως τα μπουζούκια, τις ξαπλώστρες στην παραλία κτλ. Γιατί τόσος πανικός; Θα μας λείψουν; Είχαμε και παλιότερα το δικαίωμα να ξοδεύουμε όπου και όπως θέλουμε;

5. Όλοι βρίζουν εν χορώ τον Κώστα Καραμανλή, για τη θητεία του και την μετά αυτής παρουσία του. Σίγουρα έχει κάνει λάθη ο ανιψιός του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας, αλλά έλεος με την υπερβολή και την άδικη κατασυκοφάντηση ενός ανθρώπου που πιστεύω πως ήθελε, αλλά δεν μπόρεσε τελικά να προσφέρει αυτά που ονειρευόταν για τον τόπο του. Μπορεί να ακούγομαι κάπως, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

6. Στο στόχαστρο πολλών ιστολόγων, έχει βρεθεί η Ρίκα Βαγιάννη. Μια αξιοπρεπέστατη και επιτυχημένη παρουσία στο δημοσιογραφικό χώρο, που τόλμησε να εκφράσει την άποψή της για τον χαμό του Γκιόλια. Πολλοί την κατηγορούν για τα χρήματα που λαμβάνει από την ΕΡΤ. Ας σταματήσει πια αυτή η καραμελίτσα με την κρατική τηλεόραση. Η δυσαναλογία απολαβών και προσφορά της δημοσιογράφου, όπως και αρκετών άλλων συστεγαζόμενων συναδέλφων της, είναι πολύ μεγάλη εις βάρος της. Μην παραμυθιάζεστε από τις ανοησίες που γράφονται σε ανυπόστατα δημοσιεύματα των blogs.

7. Οι Έλληνες bloggers βλέπουν παντού τρομοκρατία, ανέχεια, πόλωση και διάφορες άλλες ωραίες λέξεις. Εγώ λέω πως η μαλακία πάει σύννεφο. Η κοινωνία μας σίγουρα έχει να αντιμετωπίσει αρκετά προβλήματα, αλλά λίγη αλληλεγγύη κι εμπιστοσύνη, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Μάθαμε τώρα και γίναμε όλοι highlanders που υπερασπιζόμαστε το δίκαιο των συνανθρώπων μας…

8. Τόλμησαν κατά καιρούς διάφοροι άνθρωποι της τηλεόρασης (βλ. Λιάγκας, Παναγιωταρέα κ.α.) να εκφράσουν αρνητικά σχόλια εις βάρος των blogs και πέσανε όλοι σαν τα κοράκια να τους φάνε. Συγκρίνετε πρώτα ρε ηλίθιοι (bloggers) το έργο που έχετε προσφέρει εσείς με το δικό τους και μετά αν βρείτε κάτι να τους προσάψετε, αμολήστε το. Τόσο απλά…

9. Λυπάμαι που το λέω εγώ, ένας blogger, αλλά αναγκάζομαι. Η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών ιστολογίων, μολύνει σε μεγάλο βαθμό την πληροφόρηση, όσο κανένα άλλο μέσο ενημέρωσης στη χώρα.

Τα είπα και ξέδωσα. Ελπίζω να ήμουν πειστικός…

Σίγουρα σχεδόν όλοι σας απορήσατε μ’αυτά που έγραψα…

Η διπλή ερώτηση που έρχεται ως επίλογος, είναι η εξής:

Τέτοιες μαλακίες θέλετε να διαβάζετε ρε, για να αποκτήσετε καλή γνώμη για τα blogs;
Τέτοιες αηδίες πρέπει να γράφουμε, ώστε να πάψουμε να φοβόμαστε μ’αυτά που συμβαίνουν γύρω μας;

Περιμένω τις απόψεις σας, όπως πάντα, στο Facebook. Όσοι δηλαδή διαβάσατε μέχρι εδώ και δεν πατήσατε το x πιο νωρίς από τον εκνευρισμό σας.

Dr.Seeng