Υπάρχει κάτι χειρότερο από τον καπιταλισμό. Είναι το σύστημα της πατρωνίας. Το σύστημα αυτό είναι που δηλητηρίασε το σοσιαλιστικό εγχείρημα, μετά τον πόλεμο στην Ευρώπη και στην Ευρασία και είναι τούτο που διασύρει τις καπιταλιστικές σχέσεις, με όρους πολιτικής οικονομίας και ηγεμονίας. Με άλλα λόγια, μέσω της πατρωνίας τόσο ο σοσιαλισμός όσο και ο καπιταλισμός εξευτελίζονται ως μορφές κοινωνικής οργάνωσης, οι οποίες τείνουν να συστήσουν θεσμικά και ιδεολογικά διαφορετικές μορφές ηγεσίας και ηγεμονίας.
Στην περίπτωση μάλιστα του καπιταλισμού τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, με την έννοια ότι ο γραφειοκρατικός σοσιαλισμός, τον οποίο γνωρίσαμε, είχε, σε μεγάλο βαθμό, ως οργανικό σκέλος ανάπτυξης την πατρωνία, ενώ στον καπιταλισμό αυτή αποτελεί κραυγαλέα οργανωτική και λειτουργική αντίφαση του συγκεκριμένου κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου – όπως και να το δεις. Καπιταλισμός και πατρωνία όταν συνυπάρχουν γεννούν τέρατα: όπως το σύγχρονο ελληνικό κράτος.
Η πολιτική ιστορία της Ελλάδας, είναι η ιστορίας.....
της πατρωνίας σε όλα τα επίπεδα, με την έννοια της πολιτικής, οικονομικής και διοικητικής εξάρτησης της χώρας από τα κυρίαρχα Δυτικά κέντρα και την έννοια της συγκρότησης και λειτουργίας του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής και του χειραγωγούμενου πολιτικού προσωπικού....η συνέχεια στον Ακτιβιστή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου