Πολιτική φάρσα η «συναίνεση»

Απολύτως κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο δεν έχουν οι σημερινές συναντήσεις του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με τον Αντώνη Σαμαρά και την Αλέκα Παπαρήγα. Πρόκειται για πολιτική φαρσοκωμωδία προπαγανδιστικού χαρακτήρα για όλες τις πλευρές. Δεν υπάρχει βέβαια η παραμικρή περίπτωση να αποφασίσουν οι δύο ηγέτες της αντιπολίτευσης να στηρίξουν έστω και κατ’ ελάχιστο την κυβέρνηση Παπανδρέου στην απόφασή της να επιβάλει τα πιο αντεργατικά μέτρα που εφάρμοσε ποτέ κυβέρνηση στην ιστορία του ελληνικού κράτους.
Αναφορικά με το ΚΚΕ δεν χρειάζεται η παραμικρή ανάλυση. Η ιδεολογία, η πολιτική και η πρακτική στάση του κομμουνιστικού κόμματος μέχρι τώρα δεν επιτρέπει ούτε στον πιο άσπονδο εχθρό του να ισχυριστεί ότι θα συναινούσε ποτέ το ΚΚΕ σε τέτοια μέτρα λεηλασίας των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε την Α. Παπαρήγα για να μην κατηγορηθεί ότι...
κάνει διακρίσεις εις βάρος των κομμουνιστών και η Α. Παπαρήγα πηγαίνει στη συνάντηση αποδεχόμενη αυτή την κίνηση πρωτοκόλλου για να πει στον πρωθυπουργό ότι διαφωνεί στα πάντα μαζί του.

Πιο αντισυμβατικός ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, προτίμησε να μη χάσει καν τον χρόνο του με τον Γ. Παπανδρέου.

Αλλωστε ο πρωθυπουργός αδιαφορεί παντελώς για το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ. Ξέρει ότι οι θέσεις τους δεν αφήνουν κανένα περιθώριο συνεργασίας με την κυβέρνησή του. Ούτε φυσικά τον νοιάζει η συνάντησή του με τον Γιώργο Καρατζαφέρη του ΛΑΟΣ, ο οποίος είναι πλέον δεδομένος και «καμένος» από τη στιγμή που ψήφισε υπέρ του Μνημονίου.

Ολοι αυτοί οι ηγέτες των μικρών κομμάτων χρησιμοποιούνται ως... «μπουζουριέρα» για να καλυφθεί πολιτικά η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ας μην κρυβόμαστε, μόνο αυτή η συνάντηση έχει νόημα για τον πρωθυπουργό.

Ο Γ. Παπανδρέου θέλει να διαπιστώσει από πρώτο χέρι, σε μια εμπιστευτική κατ’ ιδίαν συζήτηση και πέρα από τις δημόσιες δηλώσεις που πάντα χαρακτηρίζονται από σκοπιμότητες, κατά πόσο έχει καμφθεί η αντίσταση του Α. Σαμαρά προς το Μνημόνιο ως αποτέλεσμα των ενορχηστρωμένων, ασφυκτικών πιέσεων που του ασκούνται από όλους τους Ευρωπαίους δεξιούς ηγέτες και από ισχυρότατους παράγοντες του ελληνικού κατεστημένου. Δημοσίως πάντως, αλλά και κατά τις πληροφορίες όλων των δημοσιογράφων που καλύπτουν το ρεπορτάζ της ΝΔ, ο Α. Σαμαράς εμφανίζεται ανυποχώρητος.

Η πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου έχει δώσει στον Α. Σαμαρά ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο πλεονέκτημα: μεγάλο τμήμα των Ελλήνων να ελπίζει και να προσδοκά να γλιτώσει η Δεξιά τους εργαζόμενους από τα νύχια των... «σοσιαλιστών» του ΠΑΣΟΚ!

Θα συνιστούσε βαρύτατο πολιτικό σφάλμα εκ μέρους του Α. Σαμαρά να απεμπολήσει αυτό το πλεονέκτημα, το οποίο όχι μόνο θα οδηγήσει σταδιακά στην ανάκαμψη της πολιτικής και εκλογικής επιρροής της ΝΔ, αλλά και θα της επιτρέψει να συντρίψει ιδεολογικά τη σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα, ταυτίζοντάς την πειστικά με αυτή την εφιαλτική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο Α. Σαμαράς θα συνεχίσει να τηρεί μέχρι τέλους την ίδια στάση.

Την επέλεξε προσωπικά ο ίδιος, τη στιγμή που οι περισσότεροι από τους στενούς συνεργάτες και συμβούλους του, του συνιστούσαν να πει «ναι» στο Μνημόνιο και στη συνέχεια να υποκρίνεται ότι διαφωνεί σε επιμέρους λεπτομέρειες.

Οπως έδειξε η πολιτική μοίρα του ΛΑΟΣ, αν ο Α. Σαμαράς είχε ακολουθήσει τη γραμμή Καρατζαφέρη η ΝΔ θα είχε σαρωθεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το διακύβευμα είναι μεγάλο και τα προσδοκώμενα οφέλη τεράστια για τον Α. Σαμαρά, αν κατορθώσει να παραμένει στην ίδια γραμμή.

Αφόρητες όμως είναι και οι πιέσεις για να περάσει στο «μνημονιακό» στρατόπεδο ως υποτελής σύμμαχος του Γ. Παπανδρέου - πιέσεις που θα εντείνονται όσο ενισχύονται οι αντιστάσεις και η δυσφορία των Ελλήνων.

ΣΥΜΜΑΧΟΙ
Δεν αρκούν ΛΑΟΣ, Ντόρα, Κουβέλης

Τα στρατόπεδα στο θέμα του Μνημονίου είναι απολύτως καθαρά. Υπέρ του Μνημονίου ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ της Ντόρας Μπακογιάννη και ΔΗΑΡΙ του Φώτη Κουβέλη. Κατά του Μνημονίου ΝΔ, ΚΚΕ και ΣΥΝ. Το πρόβλημα για τον Γ. Παπανδρέου συνίσταται στο ότι ΛΑΟΣ, Ντόρα και Κουβέλης είναι εντελώς ανεπαρκείς ως σύμμαχοι για να ενσωματώσουν τη διογκούμενη λαϊκή δυσφορία εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής. Πόσω μάλλον που Ντόρα και Κουβέλης εμφανίζονται στις πρώτες δημοσκοπήσεις να μην μπαίνουν καν στη Βουλή, ενώ ο Γ. Καρατζαφέρης ως σύμμαχος μάλλον ντροπή προκαλεί στη βάση και στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ παρά ενθουσιασμό γι’ αυτή την «επιτυχία» του κόμματός τους...