Αγαπητοί φίλοι,
Για μια ακόμη φορά η γνωστή τρομοκρατική ομάδα των ΜΜΕ «Λαμόγια της Δημοσιογραφίας» χτύπησαν το χώρο του Στρατού. Όσο και αν φαίνεται περίεργο τα όπλα που χρησιμοποίησαν αυτή τη φορά ήταν κρουασάν και γάλατα. Στην προκήρυξή τους που δημοσιεύεται στην «Καθημερινή» της 2-Απρ-2011 και την υπογράφει εξ ονόματος της ομάδας κάποιος Κωνσταντίνος Ζούλας κατηγορείται, σύμφωνα με τη διατύπωση, ένας... ανεκδιήγητος «μονιμάς» που μάζευε κάθε μέρα τα περισσευούμενα κρουασάν για να τα πουλήσει έξω καθώς και ένας άλλος που έπαιρνε τα γάλατα για να τα πάει σπίτι του.
Και σύμφωνα με την προσφιλή μέθοδο όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων να κρίνουν «εξ’ όνυχος τον λέοντα», ο συντάκτης της προκήρυξης χαρακτηρίζει τον Στρατό ως τη χειρότερη εκδοχή του Δημοσίου τα δε στελέχη, όπως λέει, μη έχοντας τίποτα παραγωγικό να κάνουν χαζεύουν ολημερίς στην τηλεόραση, κουτσομπολεύουν και ποδοσφαιροφιλοσοφούν και σκαρφίζονται τρόπους για να αυξήσουν τις αποδοχές τους. Και για να σπάσουν τη μονοτονία τους, δίνουν και εντολές στους φαντάρους που «υπάρχουν» απλώς για τα θελήματά τους.
Καταλήγοντας η προκήρυξη αναφέρει ότι σήμερα που όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε μια νέα εποχή, η παρωδία που λέγεται ελληνικό στράτευμα πρέπει άμεσα να αλλάξει και όλοι αυτοί οι αργόμισθοι που υπηρετούν να αναλάβουν τον καθαρισμό και τη προστασία των δασών ή τη βελτίωση της εικόνας των πόλεων…
Σεβόμενος τις απαγορευτικές διατάξεις του νόμου «περί τρομοκρατίας» δεν θα αναφερθώ σε άλλες λεπτομέρειες της προκήρυξης αλλά θα περιορισθώ σε ορισμένα σχόλια.
Εξ όσων γνωρίζω ο συντάκτης της προκήρυξης «παιδί του μπαμπά του» είναι από εκείνες τις περιπτώσεις τέκνων επωνύμων που δεν είχαν καμία επαφή με τον στρατό και που χρησιμοποιούσαν τις γνωριμίες τους για να λουφάρουν και να την κοπανήσουν. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που έκαναν τα πάντα για να βολευτούν προσφέροντας μηδαμινές υπηρεσίες στο δημοτικό ραδιόφωνο της Αθήνας και την ελληνική τηλεόραση, αμειβόμενοι με υπέρογκα ποσά. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που στο όνομα της «κονόμας» σιωπούσαν όταν έβλεπαν τους κολλητούς τους της εξουσίας να στήνουν το μεγάλο πάρτυ και φαγοπότι στο οποίο όλοι αυτοί ήσαν προσκεκλημένοι και κατείχαν εξέχουσα θέση.
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα εκείνοι που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της χώρας να μας το παίζουν πατριώτες από τη μια και από την άλλη με λιβελογραφήματα να προσπαθούν να γκρεμίσουν ότι εξακολουθεί να στέκεται όρθιο όπως είναι ο Στρατός.
Θα πρότεινα στον συντάκτη της προκήρυξης και σε όσους κρύβονται από πίσω του να κοιμηθούν μια νύχτα σε ένα παγωμένο φυλάκιο στον Έβρο, να πετάξουν με ένα μαχητικό και να ζήσουν το ρίσκο μιας αναχαίτισης, να μπουν σε ένα υποβρύχιο και να αισθανθούν το στέγνωμα του λαιμού και το βάρος της αναπνοής τους κάτω από τη θάλασσα, να αποτολμήσουν να πέσουν με αλεξίπτωτο, να πάρουν μέρος σε μία ομάδα άρσης ναρκοπεδίου και μετά να μας μιλήσουν για παρωδία που λέγεται ελληνικό στράτευμα, για αργόμισθους «μονιμάδες» και για στρατό που αποτελεί τη χειρότερη μορφή Δημοσίου. Ντροπή.
Τέλος θα πρότεινα στον Πατέρα Ζούλα να ζητήσει συγγνώμη από τις στήλες της «Καθημερινής» για τα αίσχη του γιού του. Στον ίδιο το συντάκτη της προκήρυξης να κάνει χαρακίρι για να εξιλεωθεί στα μάτια όχι του Στρατού και των Στελεχών του αλλά στα μάτια όλου του ελληνικού λαού που σε όλες τις δημοσκοπήσεις, προς απογοήτευση του ιδίου και των ομοίων του, τοποθετεί τις Ένοπλες Δυνάμεις στο υψηλότερο σημείο των προτιμήσεών του και δηλώνει ότι τις εμπιστεύεται απόλυτα.
Είναι εκτιμώ καιρός να δούμε κοινές αντιδράσεις από το ΓΕΣ την Ένωση Αποστράτων και τις Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μέχρις Εδώ.
Στέλιος Καστραντάς
Αντγος ε.α.
Για μια ακόμη φορά η γνωστή τρομοκρατική ομάδα των ΜΜΕ «Λαμόγια της Δημοσιογραφίας» χτύπησαν το χώρο του Στρατού. Όσο και αν φαίνεται περίεργο τα όπλα που χρησιμοποίησαν αυτή τη φορά ήταν κρουασάν και γάλατα. Στην προκήρυξή τους που δημοσιεύεται στην «Καθημερινή» της 2-Απρ-2011 και την υπογράφει εξ ονόματος της ομάδας κάποιος Κωνσταντίνος Ζούλας κατηγορείται, σύμφωνα με τη διατύπωση, ένας... ανεκδιήγητος «μονιμάς» που μάζευε κάθε μέρα τα περισσευούμενα κρουασάν για να τα πουλήσει έξω καθώς και ένας άλλος που έπαιρνε τα γάλατα για να τα πάει σπίτι του.
Και σύμφωνα με την προσφιλή μέθοδο όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων να κρίνουν «εξ’ όνυχος τον λέοντα», ο συντάκτης της προκήρυξης χαρακτηρίζει τον Στρατό ως τη χειρότερη εκδοχή του Δημοσίου τα δε στελέχη, όπως λέει, μη έχοντας τίποτα παραγωγικό να κάνουν χαζεύουν ολημερίς στην τηλεόραση, κουτσομπολεύουν και ποδοσφαιροφιλοσοφούν και σκαρφίζονται τρόπους για να αυξήσουν τις αποδοχές τους. Και για να σπάσουν τη μονοτονία τους, δίνουν και εντολές στους φαντάρους που «υπάρχουν» απλώς για τα θελήματά τους.
Καταλήγοντας η προκήρυξη αναφέρει ότι σήμερα που όλοι καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε μια νέα εποχή, η παρωδία που λέγεται ελληνικό στράτευμα πρέπει άμεσα να αλλάξει και όλοι αυτοί οι αργόμισθοι που υπηρετούν να αναλάβουν τον καθαρισμό και τη προστασία των δασών ή τη βελτίωση της εικόνας των πόλεων…
Σεβόμενος τις απαγορευτικές διατάξεις του νόμου «περί τρομοκρατίας» δεν θα αναφερθώ σε άλλες λεπτομέρειες της προκήρυξης αλλά θα περιορισθώ σε ορισμένα σχόλια.
Εξ όσων γνωρίζω ο συντάκτης της προκήρυξης «παιδί του μπαμπά του» είναι από εκείνες τις περιπτώσεις τέκνων επωνύμων που δεν είχαν καμία επαφή με τον στρατό και που χρησιμοποιούσαν τις γνωριμίες τους για να λουφάρουν και να την κοπανήσουν. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που έκαναν τα πάντα για να βολευτούν προσφέροντας μηδαμινές υπηρεσίες στο δημοτικό ραδιόφωνο της Αθήνας και την ελληνική τηλεόραση, αμειβόμενοι με υπέρογκα ποσά. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που στο όνομα της «κονόμας» σιωπούσαν όταν έβλεπαν τους κολλητούς τους της εξουσίας να στήνουν το μεγάλο πάρτυ και φαγοπότι στο οποίο όλοι αυτοί ήσαν προσκεκλημένοι και κατείχαν εξέχουσα θέση.
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα εκείνοι που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της χώρας να μας το παίζουν πατριώτες από τη μια και από την άλλη με λιβελογραφήματα να προσπαθούν να γκρεμίσουν ότι εξακολουθεί να στέκεται όρθιο όπως είναι ο Στρατός.
Θα πρότεινα στον συντάκτη της προκήρυξης και σε όσους κρύβονται από πίσω του να κοιμηθούν μια νύχτα σε ένα παγωμένο φυλάκιο στον Έβρο, να πετάξουν με ένα μαχητικό και να ζήσουν το ρίσκο μιας αναχαίτισης, να μπουν σε ένα υποβρύχιο και να αισθανθούν το στέγνωμα του λαιμού και το βάρος της αναπνοής τους κάτω από τη θάλασσα, να αποτολμήσουν να πέσουν με αλεξίπτωτο, να πάρουν μέρος σε μία ομάδα άρσης ναρκοπεδίου και μετά να μας μιλήσουν για παρωδία που λέγεται ελληνικό στράτευμα, για αργόμισθους «μονιμάδες» και για στρατό που αποτελεί τη χειρότερη μορφή Δημοσίου. Ντροπή.
Τέλος θα πρότεινα στον Πατέρα Ζούλα να ζητήσει συγγνώμη από τις στήλες της «Καθημερινής» για τα αίσχη του γιού του. Στον ίδιο το συντάκτη της προκήρυξης να κάνει χαρακίρι για να εξιλεωθεί στα μάτια όχι του Στρατού και των Στελεχών του αλλά στα μάτια όλου του ελληνικού λαού που σε όλες τις δημοσκοπήσεις, προς απογοήτευση του ιδίου και των ομοίων του, τοποθετεί τις Ένοπλες Δυνάμεις στο υψηλότερο σημείο των προτιμήσεών του και δηλώνει ότι τις εμπιστεύεται απόλυτα.
Είναι εκτιμώ καιρός να δούμε κοινές αντιδράσεις από το ΓΕΣ την Ένωση Αποστράτων και τις Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μέχρις Εδώ.
Στέλιος Καστραντάς
Αντγος ε.α.
1 σχόλιο:
(Τοποθετώ κι εδώ το ίδιο σχόλιο που υπάρχει στην αναδημοσίευση αυτής της ανάρτησης στο blog TaXalia. Στα πλαίσια του διαλόγου.)
Στρατηγέ, με όλο το σεβασμό –σου αναγνωρίζω τον εκνευρισμό και την προσπάθεια υπεράσπισης του ελληνικού Στρατού, λόγο της ιδιότητας του στρατιωτικού που έχεις, όμως- το να κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλό μας δεν ωφελεί. Ειδικά για ένα τμήμα του δημοσίου που οι περισσότεροι άρρενες το έχουμε υπηρετήσει και γνωρίσει από πολύ κοντά.
Οι στρουθοκαμηλισμοί δεν ωφελούν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν προβλήματα. Και το κακό είναι ότι κανείς (ή σχεδόν κανείς), από εσάς τα υψηλόβαθμα στελέχη τους, δεν κάνετε κάτι για να τις διασώσετε από αυτά (εννοώ έργα, όχι μόνο λόγια). Έχετε γίνει –επιτρέψτε μου– οι περισσότεροι «φιλιππινέζες» των πολιτικάντηδων και συναλλάσσεστε τις καριέρες σας με τα ρουσφέτια και τις μικροχαρούλες που σας ζητούν. Ουσιαστικά, έχετε ακυρώσει μόνοι σας τη βασικότερη παράμετρο για το αξιόμαχο ενός στρατού: το σεβασμό στην ιεραρχία, με όλα τα συνεπακόλουθα –που περιγράφονται (και) στο παραπάνω άρθρο. Συνεπώς, σε αυτή την περίπτωση, όσα γράφει το «παιδί του μπαμπά του» (για τον δημοσιογράφο: δεν αμφιβάλλω ότι έτσι είναι) είναι πέρα για πέρα αληθή δυστυχώς.
Μακάρι να δείτε, όλοι σας, την πραγματικότητα και να δράσετε πριν να είναι πολύ αργά. Εδώ δεν βρισκόμαστε σε στρατηγική επιθεώρηση, να κρύβουμε την σκόνη κάτω από το χαλί και να λέμε ποιήματα πατριωτικά… Επιβεβαιώνουμε την αλήθεια που βιώσαμε, υπηρετώντας την πατρίδα, σε αυτές τις δύσκολες περιοχές των προκεχωρημένων φυλακίων του Έβρου. Αλλά και την αλήθεια που μας μεταφέρουν οι «μονιμάδες» φίλοι και συγγενείς, από τη σημερινή κατάσταση του Στρατού.
Η κριτική δεν αποσκοπεί στην απαξίωση των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά γίνεται για μην απαξιωθούν τελικώς. Δεν μπορεί μόνο με την επίκληση του αξιόμαχου ορισμένων εκλεχτών – ειδικών σωμάτων να καλύπτουμε την κακή κατάσταση των υπόλοιπων σωμάτων του Στρατού.
Δημοσίευση σχολίου