Τις τελευταίες εβδομάδες το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας βρίσκεται
κάτω από μεγάλη πίεση λόγω των δυσμενών εξελίξεων στα οικονομικά μεγέθη
της Χώρας, αλλά και λόγω της αυξανόμενης πίεσης από μεγάλο τμήμα της
κοινής γνώμης. Η πίεση αυτή οδηγεί σε σπασμωδικές αντιδράσεις και
επιπόλαιες δηλώσεις πολλών βουλευτών και μεγαλόσχημων υπουργών της
κυβέρνησης που αναδεικνύει γλαφυρά την ένδεια της πολιτικής τους σκέψης,
την ελαφρότητα των γενικότερων ισχυρισμών τους αλλά και την έλλειψη
γενικότερης παιδείας τους. Ένα νέο τέτοιο κρούσμα (το πρώτο ήταν όταν ο Ευρυβιάδης τα βρήκε με τον Θεμιστοκλή και νίκησαν στην Σαλαμίνα)
είναι η ταύτιση με δηλώσεις από πολλούς κυβερνητικούς βουλευτές και
υπουργούς (Αντωνακόπουλος, Κακλαμάνης, Διαμαντίδης, Πάγκαλος) της
γελοιοποίησης και του εξευτελισμού της σύγχρονης πολιτικής ζωής....
της
Ελλάδας που ζούμε, με τα "Ιουλιανά" και την "αποστασία" του 1965.
Μάλιστα η βουλευτής Τόνια Αντωνίου ζήτησε να διανεμηθεί σε όλους τους
βουλευτές το βιβλίο του Ανδρέα Παπανδρέου "η δημοκρατία στο απόσπασμα"
για να μάθουν όλοι τις μεθοδεύσεις που είχαν γίνει τότε.
Ας θυμηθούμε εν τάχει τι συνέβη τότε. Υπήρξε διάσταση απόψεων του Βασιλιά Κωνσταντίνου και του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στις ανακρίσεις
στην υπόθεση "ΑΣΠΙΔΑ" στην οποία εμπλεκόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ακολούθησε ανταλλαγή εμπρηστικών επιστολών μεταξύ Βασιλιά - Παπανδρέου,
παραίτηση του τελευταίου και δημιουργία νέων κυβερνήσεων με την απόσχιση
βουλευτών της Ένωσης Κέντρου (των "αποστατών") και την κοινοβουλευτική
στήριξη της Ε.Ρ.Ε. Οι κυβερνήσεις αυτές συμπτύχθηκαν με την καθοδήγηση
του Παλατιού και την επέμβαση του Αμερικανικού παράγοντα που σύμφωνα με
φήμες που δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ από στοιχεία, χρηματοδότησε κάποιους
"αποστάτες", ενώ οι ψηφοφόροι της "Ένωσης Κέντρου" και της ΕΔΑ
διαδήλωναν μαζικά κατά των "αποστατών". Η διήγηση αυτή είναι η
ευνοϊκότερη δυνατή για τη "δημοκρατική παράταξη" και παραγνωρίζει πολλά
στοιχεία όπως ότι ο "ΑΣΠΙΔΑ" υπήρχε και κατά πάσα πιθανότητα συμμετείχε ο Ανδρέας Παπανδρέου σε αυτόν,
η "Ένωση Κέντρου" δεν ήταν ένα κόμμα παρά μια χαλαρή ομοσπονδία μικρών
κομμάτων και αρχηγίσκων του Κέντρου που ουσιαστικά ποτέ δεν αναγνώρισαν
τον Γεώργιο Παπανδρέου ως αρχηγό τους κτλ. Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Προσπαθώ να βρω ποιες είναι οι ομοιότητες του σημερινού πολιτικού
τραγέλαφου που ζούμε με τα "Ιουλιανά" εκείνης της εποχής και πραγματικά
δεν μπορώ να βρω την παραμικρή ομοιότητα. Αντί για το πανίσχυρο
ανεξάρτητο Στέμμα με τους μηχανισμούς και την πολιτική κηδεμονία που
ασκούσε στα κόμματα της εποχής και έναν νεότατο λαλίστατο αλλά άπειρο Βασιλιά, έχουμε έναν υπερήλικα πρόεδρο Δημοκρατίας δέσμιο των κομμάτων που τον εξέλεξαν, να παρακολουθεί αμέτοχος και ανήμπορος
τις εξελίξεις μουρμουρίζοντας κοινοτυπίες, ευχές και παρακάλια μπροστά
σε φωτογράφους για λίγα δευτερόλεπτα πριν ξεκινήσουν οι συναντήσεις του
με τους πολιτικούς αρχηγούς.Αντί για τον γηραιό έμπειρο κοινοβουλευτικό άνδρα Γεώργιο Παπανδρέου που αποφασιστικά υπέβαλλε την παραίτηση του, έχουμε τον εγγονό του και συνονόματο του (να μια ομοιότητα!!) να βασανίζει έναν ολόκληρο λαό με την αναβλητικότητα, την αναποφασιστικότητα αλλά και τελικά με την απόλυτη ανικανότητα του να φέρει εις πέρας το απλούστερο πράγμα που είναι η παραίτηση του. Ο Γεώργιος Παπανδρέου παραιτήθηκε ακαριαία και χωρίς δισταγμούς μετά από σκληρή κόντρα με το Στέμμα, ενώ ο εγγονός του το πρωί ξεκίνησε με ανασχηματισμό και επίσκεψη στον Παπούλια, το μεσημέρι παραιτήθηκε από την θέση του σε τηλεφωνική του συνδιάλεξη!!!(καλά που δεν του έστειλε SMS) στον αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, το μεσημέρι το ξανασυζήτησε με νέο τηλεφώνημα, το βράδυ τον πίεσαν οι αυλικοί του να ανακαλέσει γιατί θα έχαναν τις θεσούλες τους και τελικά το βράδυ σε μαγνητοσκοπημένο διάγγελμα ανακάλεσε όσα είχε κάνει και πει από το μεσημέρι εξαγγέλοντας ανασχηματισμό.
Αντί για αποφασισμένους "αποστάτες" (Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Τσιριμώκος, Στέφανος Στεφανόπουλος) με πολιτικό ανάστημα που τελικά έλαβαν την ευθύνη και έριξαν την "Ένωση Κέντρου" και κυβέρνησαν υπό την κοινοβουλευτική κάλυψη της ΕΡΕ για πάνω από έναν χρόνο, έχουμε την φοβισμένη παραίτηση δύο βουλευτών που ισοδυναμεί με απόδραση από τις ευθύνες τους που είχαν αναλάβει όταν έθεσαν υποψηφιότητα πριν 20 μήνες, κίνηση που πάντως δεν επιφέρει ουσιαστικό πλήγμα στην κυβέρνηση καθώς δεν μεταβάλλεται η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία αφού οι επιλαχόντες ελέγχονται από το κυβερνών κόμμα.
Ο κόσμος που διαδήλωνε το 1965 μαζικά είχε ως βασικό του αίτημα την ενότητα της ένωσης Κέντρου και την πολιτική του χειαραφέτηση από το Στέμμα και τις ΗΠΑ, ενώ σήμερα διαδηλώνει για την οικονομική του επιβίωση εναντίον των κυβερνητικών μέτρων που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές μας και κατ΄επέκταση κατά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Όσο για τον Αμερικανικό παράγοντα, την εποχή της "Αποστασίας" υποστήριξε τις παρασκηνιακές ενέργειες του Στέμματος κατά της κυβέρνησης. Έχω την εντύπωση πως πολύ δύσκολα μπορεί να υποστηριχθεί σοβαρά ότι ο Αμερικανικός παράγοντας....επιβουλεύεται τον άβουλο πρωθυπουργό μας. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: τον στηρίζουν όσο περισσότερο μπορούν. Πού ακριβώς λοιπόν είναι οι υποτιθέμενες ομοιότητες με τα "Ιουλιανά" που ανακάλυψαν οι κυβερνητικοί βουλευτές και ο κ. Πάγκαλος; Ούτε καν ο μήνας δεν είναι ο ίδιος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου