Κι άλλες φορές στη μεταπολιτευτική Ιστορία η παρουσία ενός πρωθυπουργού στην Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης σημάδεψε το κύκνειο άσμα μιας κυβέρνησης. Ποτέ όμως η ομιλία πολιτικού αρχηγού στο Βελλίδειο δεν πήρε χαρακτηριστικά κηδείας μιας ολόκληρης πολιτικής παράταξης και ταυτόχρονα μιας ολόκληρης κρατικής οικονομίας.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ κατόρθωμα ανήκει στον Γιώργο Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός απολογήθηκε ως ο αλαφροΐσκιωτος νεκροθάφτης της ελπίδας για την έξοδο από μία κρίση στην οποία ο ίδιος μας οδήγησε. Κι από δίπλα ο πρωθυπουργεύων αντιπρόεδρος, σε ρόλο τσουρουφλισμένης μοιρολογίστρας, βρίζει την ώρα και τη στιγμή που ανέλαβε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά....
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ των τελευταίων 24ώρων στο σίριαλ της μνημονιακής ομηρίας μας ικανοποίησαν έναν και μόνο άνθρωπο σε αυτή τη χώρα. Τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος μπορεί πλέον να ελπίζει ότι σύντομα θα πάει σπίτι του, χωρίς περούκα, ψευδώνυμο και ελικόπτερο. Εχοντας φορτώσει και στον κυριότερο εσωκομματικό αντίπαλό του ευθύνες για το ναυάγιο του στιγμιαίου… «ανένδοτου» με την Τρόικα.
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ότι ο Γ. Παπανδρέου, παγιδεύοντας τον Ευάγγελο Βενιζέλο που τα θαλάσσωσε για δεύτερη φορά στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, επιλέγει τη λύση της μετωπικής σύγκρουσης με την κοινωνία. Με έναν και μοναδικό σκοπό. Να εκβιάσει την πτώση του και την έγκαιρη προσφυγή στις κάλπες προτού σημάνει το κανόνι της χρεοκοπίας. Να εξασφαλίσει, δηλαδή, την απόδρασή του για να δει την καταστροφή της Πομπηίας, ανέμελος, ως παρατηρητής, μπροστά από την τηλεόραση του σπιτιού του. Ισως μετά να γράψει και ένα δοκίμιο στοχασμού στα αγγλικά, εξηγώντας πώς οι δυνάμεις του σκότους απέτρεψαν και υπονόμευσαν τη μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθειά του…
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ είναι ασφαλώς στον κόσμο του. Ενστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης όμως διαθέτει, όπως άλλωστε και η οικογένειά του. Γνωρίζει καλά ότι το οριστικό «κρασάρισμα» της ελληνικής οικονομίας θα έρθει μεταξύ 6ης και 7ης δόσης. Η μεν 6η μπορεί τελικά να δοθεί ως τμήμα της βοήθειας του πρώτου πακέτου διάσωσης, αλλά η επόμενη είναι εξαιρετικά απίθανο να αποτελέσει την πρώτη δόση του νέου πακέτου διάσωσης που προβλέπει στα χαρτιά η συμφωνία-«φάντασμα» της 21ης Ιουλίου.
ΠΑΝΩ ΕΚΕΙ, γύρω στον Δεκέμβριο, όπως προβλέπει η εμπιστευτική έκθεση της Royal Bank of Scotland, είτε στο πρώτο τρίμηνο του 2012, όπως προδικάζουν οι αναλύσεις των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, θα σταματήσει η δανειοδότηση και η Ελλάδα θα κηρύξει πτώχευση εντός ή εκτός ευρωζώνης. Φυσικά, όλα αυτά δεν αποκλείεται να συμβούν και νωρίτερα. Γι’ αυτό και ο Γ. Παπανδρέου βιάζεται να πάει σπίτι του.
ΣΤΟ ΚΑΔΡΟ των ευθυνών φρόντισε -όπως είπαμε- να συμπαρασύρει το βασικότερο διεκδικητή της αρχηγίας στο ΠΑΣΟΚ, επιταχύνοντας τη διάλυση του κόμματος. Η εικόνα αδικεί εν μέρει τον Ευ. Βενιζέλο. Γιατί αυτός, αν μη τι άλλο, προσπάθησε να παζαρέψει. Με τη φουσκωμένη αυτοπεποίθηση ενός Ελληνα, διαχρονικού υπερυπουργού, που είναι το χαϊδεμένο παιδί των ντόπιων ΜΜΕ. Και νόμισε ότι με αυτή την αμφιβόλου αξίας προίκα θα φοβερίσει τους «χαμηλόβαθμους και ασήμαντους τεχνοκράτες της Τρόικας».
Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ υπήρξε ατυχής επειδή η μπλόφα έπεσε στο κενό και οδήγησε την ελληνική πλευρά σε άτακτη υποχώρηση και αστραπιαία υιοθέτηση όλων των αξιώσεων της άλλης πλευράς. Ομως ο Ευ. Βενιζέλος επιχείρησε να διαπραγματευτεί σε ναρκοθετημένη, από τον προκάτοχό του, περιοχή. Αντίθετα, ο Γ. Παπανδρέου ουδέποτε διαπραγματεύτηκε. Απλώς παρέδωσε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου