Το ΔΝΤ, στην περίπτωση της Ελλάδας, παρομοιάζεται με έναν γιατρό, η διάγνωση του οποίου για τον ασθενή του είναι πως πάσχει από υπόταση (ύφεση στην οικονομία).
Εν τούτοις, παρά το ότι γνωρίζει ακριβώς την ασθένεια, του γράφει μία συνταγή αγοράς...
φαρμάκων, για την αντιμετώπιση της υπερβολικής πίεσης (μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στην οικονομία).
Παραδόξως δε όλοι οι υπόλοιποι γιατροί (ΕΚΤ, Γερμανία κλπ.), οι οποίοι συμμετέχουν στην εξέταση του ασθενούς, συμφωνούν τόσο με τη διάγνωση, όσο και με τη συνταγή.
Το γεγονός αυτό οδηγεί τους ουδέτερους παρατηρητές (οικονομολόγους, πολίτες κλπ.) στο συμπέρασμα ότι, ο σκοπός της συνταγής δεν είναι η θεραπεία, όπως ήθελαν να πιστεύουν, αλλά η επιτάχυνση του θανάτου του ασθενούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου