Αίρονται τα εμπόδια για τους Βορειοηπειρώτες

 του Νίκου Χιδίρογλου

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, τη δεκαετία του ’80. Όταν κάποιοι από εμάς, ως νεολαίοι της ΟΝΝΕΔ, δίναμε τη μάχη υπέρ των αδερφών μας στη Βόρειο Ήπειρο, δίπλα-δίπλα με τα παιδιά της ΣΦΕΒΑ, που απολάμβαναν της στήριξης του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυριού Σεβαστιανού, του ακρίτα ιεράρχη όπως....

σωστά πολλοί τον αποκαλούσαν και ακόμα τον αποκαλούν, στη μνήμη του οποίου τελέστηκε χθες μνημόσυνο, στον ΙΝ του Αγίου Νικολάου Πευκακίων, στο κέντρο της Αθήνας, 18 χρόνια μετά την εκδημία του.

Το μνημόσυνο διοργάνωσαν από κοινού ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑΣΥΒΑ) και η Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΣΦΕΒΑ).

Την προηγούμενη εβδομάδα, στη διάρκεια του μνημόσυνου για τους πεσόντες της «Χ» στη Μάχη των Αθηνών, συνάντησα τον ΤΙΤΑΝΑ συναγωνιστή από τη Βόρειο Ήπειρο, Ανδρέα Μαρτίνο. Ο κ. Ανδρέας, όπως έγραψα και στην διαδικτυακή πλατφόρμα facebook, αναρτώντας τη φωτογραφία του, αποτελεί ένα σύγχρονο πρότυπο για τους Έλληνες πατριώτες.

Πέρασε οκτώ ολόκληρα χρόνια ως πολιτικός κρατούμενος στις φυλακές του Εμβέρ Χότζα, όταν κάποιοι άλλοι ομοεθνείς μας πήγαιναν στην κηδεία του κομμουνιστή ηγέτη και δήμιου του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου και μάλιστα σήκωναν τη γροθιά τους ξεδιάντροπα, σε ένδειξη «διεθνιστικής αλληλεγγύης», πάνω από τη σωρό του.

Εσκεμμένη συσκότιση από τους «προοδευτικούς»

Πόσοι από όσους σήμερα ανησυχούν για τα εισοδήματά τους που συρρικνώνονται, γνωρίζουν τι πέρασε ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου; Ποιος σήμερα γνωρίζει πόσες δεκάδες χιλιάδες Έλληνες φυλακίστηκαν επί μακρόν από το κομμουνιστικό καθεστώς της Αλβανίας, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν ή δολοφονήθηκαν από τους Αλβανούς, καθώς προσπαθούσαν να περάσουν στην Ελλάδα και στην ελευθερία;

Ποιος σήμερα γνωρίζει την ιστορία του ελληνοδιδάσκαλου Μηνά Σπ. Παρά (Παππά), από την Πολίτσιανη Πωγωνίου, που πέρασε 46 χρόνια στα μπουντρούμια της «προοδευτικής» δικτατορίας του Εμβέρ Χότζα;  Ποιος ξέρει την ιστορία της αιχμαλωσίας στα στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, στην «Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας» του Χότζα, του Αθανάσιου Β. Καλουδιώτη (συνελήφθη από τους κομμουνιστές στη διάρκεια της μάχης της Κόνιτσας), από το Καλούδι Αιτωλοακαρνανίας, αλλά και άλλων 216 ανθρώπων, αιχμαλώτων από την Ελλάδα (υπό την «υψηλή επίβλεψη» των υπολειμμάτων του Δημοκρατικού Στρατού), την περίοδο 1947-56; Ποιος γνωρίζει τι έγινε με τον Φίλμπι και την παρ’ ολίγο ανατροπή του Εμβέρ Χότζα, που θα λύτρωνε τους Βορειοηπειρώτες αδερφούς μας; Αμέτρητες πραγματικά οι ιστορίες που
καταμαρτυρούν τι πέρασε ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου στα χέρια των κομμουνιστών. Κι όμως, αυτά δεν υπάρχουν στα σχολικά εγχειρίδια, μιας και εδώ και δεκαετίες κουμάντο στα πράγματα κάνουν οι συνοδοιπόροι της Ρεπούση. Οι άνθρωποι, που αντί να μορφώνουν, συσκοτίζουν και αποκρύπτουν από τα Ελληνόπουλα, την ιστορία της πατρίδας μας. 

Η είδηση λοιπόν της διευκόλυνσης της διαδικασίας απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας στους αδερφούς μας της Βορείου Ηπείρου, με ανακούφισε. Σκέφτηκα πως κάλλιο αργά παρά ποτέ και το ότι οι αγώνες μας, δεν πήγαν στράφι. Και θυμήθηκα... Και νοστάλγησα εποχές αγώνων...

Δεν ξέχασα ποτέ τον τρόπο με τον οποίο η αριστερά αντιμετώπισε τότε τους αγώνες μας, αποκαλώντας μας «φασίστες». Και πως μας ρίχνονταν στην περιοχή πέριξ της Νομικής, φορώντας κράνη, όταν αφισοκολλούσαμε μαζί με τα παιδιά της ΣΦΕΒΑ. Αξέχαστα πράγματα... Η μέριμνα του κυρού Σεβαστιανού (τον οποίο το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ απεχθάνονταν, με τους πολιτικούς του πρώτου να στολίζουν με τα γνωστά επίθετα τον ιεράρχη), με τα βιβλία, τα τρόφιμα, την περίθαλψη, θα μείνουν ως παρακαταθήκες ανδρείας, στη μνήμη όλων όσων, σε πείσμα των καιρών, υπερασπίζονται ακόμα τα εθνικά ιδεώδη.

Μια ενθαρρυντική εξέλιξη

Την παρακάτω ανακοίνωση, υπογράφει για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας ΟΣΕΑΔ «Οι Σέλλοι», η πρόεδρος Ηλέκτρα Κίκη:
«Χρόνια τώρα οι Βορειοηπειρώτες ερχόμασταν αντιμέτωποι με πάμπολλα εμπόδια που προέκυπταν με τις διαδικασίες απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας. Δεν ήταν μόνο οι διαδικασίες που κωλυσιεργούσαν, αλλά και τα περιττά έγραφα που απαιτούνταν να προσκομίσουν οι αιτούντες των αιτήσεων πολιτογράφησης,  με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, που κατέληγε αναμφιβόλως στα γρανάζια της γραφειοκρατίας.

Όλα τα ανωτέρω πλέον ανήκουν στο παρελθόν. Με την υπ’ αριθμόν 52/13-12-2012 εγκύκλιο του υπουργείου Εσωτερικών απλοποιείται η διαδικασία απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας προσκομίζοντας λιγότερα δικαιολογητικά και λαμβάνοντας ως ισχυρή απόδειξη της ομογενειακής ιδιότητας, το Ειδικό Δελτίο Ταυτότητος Ομογενούς (ΕΔΤΟ).

Ιδιαιτερότητα στην προκείμενη περίπτωση, αποτελεί η λαχτάρα των παππούδων μας να ορκιστούν Έλληνες πολίτες. Δια της ανωτέρω πράξης αισθάνονται ηθικά δικαιωμένοι για την προσφορά τους και τους αγώνες τους για το ελληνικό έθνος.

Οι συγκυρίες απ’ τις οποίες γράφτηκε η ιστορία δεν βοήθησαν στην εθνική αποκατάσταση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, χωρίς βέβαια η ελληνική πολιτεία να ξεχάσει το ιστορικό ελληνικό κομμάτι, που ακούει στο όνομα ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ. Εμπράκτως αποδεικνύουν τα δέοντα.  

Ως ομοσπονδία θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τόσο τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη, όσο και τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου κ. Άγγελο Συρίγο για τις ουσιαστικές και αποτελεσματικές προσπάθειες που καταβάλλουν για την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων μας».   

Άλλα θα λέγαμε...

Τα παραπάνω, αποτελούν μια μεγάλη νίκη όλων όσων εξ ημών αγωνιστήκαμε για τη δικαίωση του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Φυσικά, αν το αριστερό στοιχείο ήταν κυρίαρχο στην κυβέρνηση και για να μην μασάμε τα λόγια μας, αν είχε επικρατήσει το εθνομηδενιστικό κόμμα του ανθρώπου που σήκωσε τη γροθιά του πάνω από τη σωρό του Εμβέρ Χότζα, άλλα θα λέγαμε σήμερα...