Ο Αναστάσι Βονσιάστσκυ ήταν νεαρός εύελπις, όταν ξέσπασε η θύελλα της Οκτωβριανής Επανάστασης. Πολέμησε με τους Λευκούς και μετά την ήττα βρέθηκε στο Κοννέκτικατ. Δεινός ιππέας και ξιφομάχος, αρετές άχρηστες στην ειρηνική ζωή της Μέκκας του καπιταλισμού. Έτσι ο ευσταλής Αναστάσι, που αντιπαθούσε τους κόπους της πολιτικής ζωής, έγινε …
ζιγκολό. Παντρεύτηκε μια ζάμπλουτη εσχατόγηρη, την Μάριον Ρίαμ και εξόδοις της ίδρυσε την Ρωσική Φασιστική Οργάνωση, με έδρα την έπαυλη της μαντάμ και το ιδιόκτητο της γήπεδο γκολφ. Εκεί μάζευε κι άλλους ξέμπαρκους Λευκούς εμιγκρέδες και τα πίνανε στην υγειά της γερομπεμπέκας Μάριον. Ρεμάλι και κηφήνας, ο «βοζντ», ο ζιγκολό «φύρερ», είχε πει όμως, μετά τις εκκαθαρίσεις του 1937, μια σοφή και διάσημη πλέον φράση: «ο καλύτερος φασίστας είναι ο σύντροφος Στάλιν, γιατί κανένας φασίστας δεν έχει σκοτώσει τόσους κομμουνιστές όσους αυτός»! Ο φυγόπονος Αναστάσι πέρασε μερικά χρόνια στην αμερικάνικη «ψειρού», λόγω επαφών με ναζί πράκτορες και πέθανε το 1965, όμως είπε μια αλήθεια που επιβεβαιώνει η Ιστορία: βιολογικά ή και πολιτικά, κανείς δεξιός δεν «τρώει» τόσους αριστερούς, όσους η ίδια η αριστερά.
Έτσι και στην Ελλάδα οι έρμοι τροτσκιστές, αρχειομαρξιστές, κάτι ψιλά αναρχικοί κλπ, στον μεσοπόλεμο και την Κατοχή κυνηγήθηκαν κι εξοντώθηκαν ανηλεώς, κυρίως από τους «ορθόδοξους» κομματικούς, την ΟΠΛΑ κι άλλα καλά παιδιά κι όχι τόσο από τις κατοχικές δυνάμεις και το εμφυλιακό κράτος.
Είτε στο όνομα της ριζοσπαστικοποίησης, είτε στο όνομα της εμφάνισης εικόνας «καλού παιδιού», η αριστερά τρώει μόνη της περισσότερα παιδιά της απ’ όσα οι αντίπαλοι της.
Σήμερα δεν τίθεται θέμα ενδοαριστερής βιολογικής εξόντωσης, προβλέπω όμως στο άμεσο μέλλον, μέσα στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ/Βίλα Αμαλία, από πολιτική άποψη, να φάει η μύγα σίδερο κι οι συνιστώσες ατσάλι.
Μέσα στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πλέον φανερό πως υπάρχει η συνιστώσα «Τσίπρας Α.Ε.». Ο Αλέξης, ο καταληψίας του Λυκείου του, δεν τα ‘χει και πλάκα τα «επαναστατικά» γαλόνια. Έχει δε επίγνωση πως, όλοι αυτοί οι βαρεμένοι, που σέρνει πίσω της η Κουμουνδούρου σαν εξαρχειώτικο έρμα, είναι εμπόδιο να τον πάρουν στα σοβαρά οι νοικοκυραίοι κι ο διεθνής παράγοντας και να γίνει ένας νέος, έστω και ταπί και ψύχραιμος, Ανδρέας.
Όλη αυτή η ιστορία με τις καταλήψεις κι οι αλλεπάλληλες «αντεξουσιαστικές» δηλώσεις βουλευτών και στελεχών, που ενεφάνισαν εικόνα μεσοτοιχίας με τους μπαχαλάκηδες και την ανομία, τσαλάκωσαν άσχημα την κοινωνική απήχηση του κόμματος.
Μετά και την νίλα του Αλέξη στην Αργεντινή, ήρθε κι έδεσε η εικόνα, πως αυτό το ρεμπέτ ασκέρ, το πολύ – πολύ να διαχειριζόταν κανά κοινοβιακό καφενέ αλλά σίγουρα όχι τη χώρα, την οικονομία της και σε καμία περίπτωση τα ζητήματα ασφάλειας, της λαθρομετανάστευσης συμπεριλαμβανομένης.
Όλα αυτά τα ξέρει ζεματισμένη η «Τσίπρας Α.Ε.», παρά τις κορώνες των σκουρλέτηδων για παραποίηση των αναρχοαυτόνομων δηλώσεων του σούπερμαν Διαμαντόπουλου και τις συκοφαντικές ύβρεις για «ακροδεξιά». Κατά βάθος το Δ.Σ. της Α.Ε. θα ‘θελε να ποτίσει αριστερό ρετσινόλαδο τους ενδοκομματικούς ταραξίες. Απλά θα γίνει αργότερα.
Θυμηθείτε το κι όταν έρθει η ώρα πάρτε φρέσκο πασατέμπο για να παρακολουθήσετε την σφαγή των «αντεξουσιαστικών νηπίων», που θα θεωρεί ο Αλέξης κι η σωματοφυλακή του, ότι του κόβουν τον δρόμο για τις μεσοαστικές νοικοκυραίϊκες καρδιές και την εξουσία. Την τελευταία δεν θα την δει ποτέ αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η σφαγή θα γίνει όπως και μια άλλη ίσως στροφή, όπου οι χτεσινοί χαζοχαρούμενοι διεθνιστές θα ανακαλύψουν την πυρίτιδα και το Έθνος. Κάποιος «σύντροφος», όλο και θα ‘χει ψιθυρίσει, πως η αριστερά στην Ελλάδα μία και μοναδική φορά έφτασε στο κατώφλι της εξουσίας: όταν πήρε ή κατ’ άλλους καπηλεύτηκε την σημαία του εθνικού αγώνα στην Κατοχή.
Πλην όμως, ο εθνομηδενισμός είναι τόσο βαθιά ριζωμένος μέσα στην πλειοψηφία του κοινοβουλευτικού και στελεχιακού δυναμικού της Κουμουνδούρου, που μια τέτοια καπηλεία, γιατί καπηλεία θα είναι, θα προκαλέσει δυσανεξία και «αντιεθνικιστικές» εκρήξεις.
Άλλωστε, μια τέτοια στροφή δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει χωρίς αλλαγή και στο λαθρομεταναστευτικό, υπέρ των συμφερόντων της πλειοψηφίας, ήτοι των ξεχασμένων από τον ΣΥΡΙΖΑ Ελλήνων και των νομίμων μεταναστών. Αυτό όμως θα ήταν έγκλημα καθοσιώσεως για την αριστερά του Κολωνακίου και των Εξαρχείων. Θα σπάσουν πολλά φλιτζάνια με ντεκαφεϊνέ.
Αποτέλεσμα του φαγώματος των «συνιστωσών» θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να φάει οριστικά και τον εαυτό του. Πλίνθοι και κέραμοι. Εδώ είμαστε…
Δημοσιεύεται στην “Κυριακάτικη Δημοκρατία”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου