Τα κούτσουρα στη χώρα των βατράχων

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια χώρα βατράχων, όπου κανένας βάτραχος δεν περνούσε καλά.

Όλοι διαμαρτύρονταν για τη φορολογία και για την τιμή του πετρελαίου. «Μεγάλοι συνδικαλιστές» παρακινούσαν τον κόσμο να κάνει απεργίες. Αγρότες με επικεφαλείς κορυφαίους αγροτοσυνδικαλιστές έβγαιναν στους  δρόμους κλείνοντας τις εθνικές οδούς της λίμνης. Μαθητές και φοιτητές έκαναν καταλήψεις και πορείες. Χαμός γινόταν κάθε μέρα από τις...

διαμαρτυρίες. Πολλοί  είχαν γίνει νεόπλουτοι και για να σπάσουν την ανία τους αποφάσισαν να κάνουν ένα μεγάλο Ολυμπιακό πάρτι. Στο πάρτι αυτό κάλεσαν και όλους τους βατράχους του κόσμου. Τελευταία στιγμή και υπερκοστολογημένα έγιναν όλα τα έργα. Μεγάλη επιτυχία, αλλά κανένα κέρδος για τους βατράχους, καθώς δεν αξιοποιήθηκε καθόλου, ότι κατασκευάστηκε για χάρη των αγώνων στη χώρα τους. Κάποιοι κέρδισαν πολλά. Οι περισσότεροι τίποτα.

Όπως αναφέρει και ο Αίσωπος στο «Βάτραχοι αἰτοῦντες βασιλέα» οι βατραχοί μας, άρχισαν να φωνάζουν : Θέλουμε ένα βασιλιά να μας κυβερνά! Φώναζαν οι βάτραχοι, μέχρι που οι επίμονες φωνές τους έφτασαν στα αφτιά του Δία. Εκείνος σκέ­φτηκε να τους ευχαριστήσει, στέλνοντας τους για βασιλιά ένα ξύλο.

Ο θόρυβος που έκανε το ξύλο πέφτοντας στο νερό, τρόμαξε τους βατράχους. Πολύ σύντομα όμως το ξύλο βγήκε στην επιφάνεια και αργά-αργά άρχισε να κινείται. Τα βατράχια, βλέποντας το τόσο ακίνδυνο, βάλθηκαν να χοροπηδούν επάνω του. Τον έκαναν ότι ήθελαν. Τελικά δεν είχαν δίκιο στην αρχή που είχαν φοβηθεί πως ο νέος βασιλιάς θα τους έκοβε τα προνόμια. Μπορεί και να ήθελε να το κάνει, αλλά το σίγουρο είναι πως δεν τα κατάφερε.

«Τι άκακος άρχοντας!»  σχολίασαν οι βάτραχοι. « Δεν κάνει για μας! θέλουμε έναν αληθινό βασιλιά! Θέλουμε να προστατεύεται το περιβάλλον!!Όχι άλλες φωτιές στα δάση!!Όχι στο ασφαλιστικό!! Είναι ακριβά τα καύσιμα!!Όχι στο πάγωμα των μισθών!!»

Και ξανάρχισαν να ξεφωνίζουν και να ζητάνε από τον Δία έναν καινούργιο βασιλιά. Ο Δίας έχασε την υπομονή του και έστειλε στο βάλτο ένα νερόφιδο. Το νερόφιδο περνούσε μέσα στη λίμνη ζωή πραγματικά βασιλική. Όλη τη μέρα και τη νύχτα  άναβε μέσα στο παλάτι το γλέντι και το μεθύσι. Κι όταν πεινάγανε, όλη η οικογένεια, καταβροχθίζανε  όσους βατράχους θέλανε , ώσπου να χορτάσουνε.

Τότε καταλάβανε οι βάτραχοι  τι θα πει βασιλιάς. Το βίωσαν ακόμα καλύτερα όταν άρχισαν να έρχονται τα Βατραχομνημόνια αν και στην αρχή των Βατραχομνημονίων τον ήθελαν ακόμα τον βασιλιά και ψήφισαν τους περισσότερους αυτοδιοικητικούς άρχοντες που αυτός πρότεινε. Θα έκανε ανασυγκρότηση του κράτους, θα έφερνε τη βατραχοανάπτυξη. Αλλά εις μάτην. Έφερε την καταστροφή για τους βατράχους.

Βαριά φορολογία ενέσκυψε στη χώρα των βατράχων και πολλοί άρχισαν να αυτοκτονούν από τα χρέη και την κατάθλιψη. Πέρασαν οι καλές εποχές γι’ αυτούς. Για να ζεστάνουν λίγο τα παγωμένα νερά της λίμνης τους άρχισαν να καίνε ξύλα και όχι τις μηχανές πετρελαίου που είχαν πριν, καθώς το πετρέλαιο φορολογήθηκε υπερβολικά. Τότε ένα νέφος αιθαλομίχλης με το επικίνδυνο μονοξείδιο του άνθρακα απλώθηκε πάνω από τη λίμνη τους. Μια επιτροπή από πέντε ειδικούς βατράχους  αποφασίστηκε να εξετάσει το θέμα της  υπερβολικής και επικίνδυνης ρύπανσης.

Πέντε βάτραχοι κάθισαν σ’ ένα κούτσουρο. Οι τέσσερις αποφάσισαν  να πηδήξουν στο νερό. Πόσοι έμειναν;

Ήταν ακόμα πέντε -επειδή υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να το αποφασίσεις και να το κάνεις.

(Mark L Feldman & Michael F Spratt  συγγραφείς του "Πέντε βάτραχοι σ’ ένα κούτσουρο")

Δεν είχε πληροφορηθεί η Επιτροπή των βατράχων τη γνωστή φράση του Αμερικανού Προέδρου Θεόδωρου Ρούσβελτ  «Όταν υπάρχει ανάγκη να πάρεις μια απόφαση, το καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις το σωστό. Το δεύτερο καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις λάθος. Το χειρότερο απ’ όλα είναι να μην κάνεις τίποτα.»

και του Έλληνα πολιτικού Κωνσταντίνου Καραμανλή που είχε πει :

«Στον τόπο μας, έχομε την συνήθεια να συζητούμε πολύ, για να μην παίρνομε αποφάσεις που συνεπάγονται ευθύνες».

Δεν αποφάσισαν τίποτα λοιπόν λόγω βατραχομνημονίων και δεν μάθαμε και τι έγινε σε εκείνη τη χώρα των βατράχων κι αν γλίτωσαν από τα νερόφιδα και την αιαθαλομίχλη. Ένα πράγμα μάθαμε από την ιστορία αυτή, πως:

«τα κούτσουρα βλαπτουν κι αυτά σοβαρά την υγεία».

*Δάσκαλος-Μ.Εd, Νομικός