Τι φοβούνται το σύστημα του όλου ΠΑΣΟΚ (μέχρι και ο Γιώργος Παπανδρέου επιστρατεύτηκε) και τα πράσινα... παπαγαλάκια από τον Κώστα Καραμανλή; Γιατί τόσες προσπάθειες για να του «χρεώσουν» δημόσιο χρέος και προσλήψεις και...
να βγουν οι ίδιοι αθώες περιστερές; Οταν μάλιστα σε όλη αυτήν την επίθεση πρωτοστατούν οι «ναυαρχίδες» ενός συστήματος που ήταν ομοτράπεζο του Κώστα Σημίτη, στήριξε στη συνέχεια τον Γιώργο Παπανδρέου -αναγκαστικά, μια και δεν του βγήκε η πρώτη επιλογή, που ήταν ο Βενιζέλος- και τώρα στηρίζει καθετί μνημονιακό, κάτι μυρίζει περισσότερο. Οι προσπάθειες βέβαια να αθωώσουν τους πραγματικά υπευθύνους -όχι μόνους, αλλά ουσιαστικά τους κυρίως υπευθύνους- κάνοντας το άσπρο μαύρο έπεσε στο κενό.
Η αλήθεια των αριθμών εξέθεσε τους ίδιους, μια και φαίνεται ποιος φούσκωσε το δημόσιο χρέος και ποιος έκανε προσλήψεις από τα πορτοπαράθυρα του κράτους. Το πιο θλιβερό από όλα ήταν η τελευταία εμφάνιση του πλοιάρχου του «Τιτανικού» Γιώργου Παπανδρέου, του ανθρώπου που προεκλογικά είπε ψέματα, ισχυρίστηκε στη συνέχεια ότι λεφτά υπάρχουν και μοίρασε και τα τελευταία που είχαν μείνει στα ταμεία για να οδηγήσει τον τόπο στα Μνημόνια ήταν το κερασάκι της τούρτας.
Ας δούμε όμως τι καταγράφεται με στοιχεία και αριθμούς για το δημόσιο χρέος και τις προσλήψεις στην πενταετία 2004-2009. σύμφωνα με το non paper που συνέγραψαν ο Γιάννης Παπαθανασίου και ο Προκόπης Παυλόπουλος έπειτα από «οδηγία» από την πλατεία Μαβίλλη, με το σκεπτικό να μην αφήνεται τίποτε αναπάντητο, αφού και η επίσημη Ν.Δ. δεν επιθυμεί μια σύγκρουση με το ΠΑΣΟΚ σε μια περίοδο κατά την οποία πρέπει να περάσουν δύσκολα μέτρα.
ΤΟ ΧΡΕΟΣ: Το μέγεθος του δημόσιου χρέους δεν αποτυπώνεται σε απόλυτα νούμερα, αλλά πάντοτε ως ποσοστό του ΑΕΠ. Ακόμη όμως και αν πάρει κανείς τα στοιχεία που διοχέτευσαν μεθοδευμένα σε απόλυτους αριθμούς, το χρέος επί Ανδρέα Παπανδρέου υπερδεκαπλασιάστηκε (αύξηση 1.050%) - αύξηση πολύ μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη περίοδο.
Σε κάθε περίπτωση η αύξηση του χρέους επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας αναλύεται ως εξής:
Στις 31/12/2003 το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης ήταν 182. δισ. ευρώ και στις 31/12/2008 διαμορφώθηκε σε 262 δισ. ευρώ. Δηλαδή αυξήθηκε κατά 80 δισ. ευρώ.
Πού πήγαν αυτά τα χρήματα:
-50 δισ. πήγαν για την πληρωμή τόκων στο δημόσιο χρέος που κληρονόμησε η Νέα Δημοκρατία.
-10 δισ. πήγαν για την πληρωμή αμυντικών εξοπλισμών που είχαν παραγγελθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και πληρώθηκαν επί Ν.Δ.
-2,5 δισ. πήγαν για χρέη νοσοκομείων που βρήκε η Ν.Δ. από προηγούμενα χρόνια.
-7 δισ. πήγαν για υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν αναλάβει οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή από τα 80 δισ. τα περίπου 70 πήγαν για την κάλυψη υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Ακόμη και αν συνυπολογίσουμε το 2009, χρονιά κατά την οποία το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά πολύ, όπως συνέβη σε όλες τις χώρες λόγω της διεθνούς κρίσης, η συνολική εικόνα δεν αλλάζει. Στο τέλος του 2009 το χρέος ήταν 298 δισ. ευρώ, δηλαδή αυξημένο κατά 116 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2003.
Στο διάστημα 2003-2009 οι τόκοι που πληρώθηκαν ήταν 61 δισ. ευρώ, 20 δισ. ήταν οι δαπάνες για εξοπλισμούς, χρέη νοσοκομείων και Ταμεία, που αναλύσαμε παραπάνω. Αλλα 5,2 δισ. καλύπτουν τις δαπάνες για την απόκτηση προνομιούχων μετοχών των τραπεζών και την αύξηση κεφαλαίου του ΤΕΜΠΜΕ, στο πλαίσιο των προγραμμάτων ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας και στήριξης του τραπεζικού συστήματος. Τα υπόλοιπα περίπου 30 δισ. είναι το έλλειμμα του 2009, που φρόντισε να το φτάσει το ΠΑΣΟΚ. Εν πάση δε περιπτώσει, η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή δανείστηκε, μεταξύ 2004-2009, πρωτογενώς λιγότερα από 10 δισ. Πρόκειται για το μικρότερο ετήσιο ύψος πρωτογενούς δανεισμού, τουλάχιστον από την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Να σημειώσουμε επίσης ότι το χρέος που παρέλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη από τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ακόμη μεγαλύτερο, μια και αναγκάστηκε να πληρώσει περίπου 10 με 12 δισ. όταν κατέπεσαν οι εγγυήσεις του κράτους για τις προβληματικές επιχειρήσεις.
Η αλήθεια για τις προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων κατά την περίοδο 2004-2009
Ως προς τους δημοσίους υπαλλήλους, υπό την ευρεία του όρου έννοια, η οποία περιλαμβάνει και εκείνους που υπηρετούσαν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου:
Α.- Το 2004 υπηρετούσαν 472.332 υπάλληλοι, κατανεμόμενοι ως εξής (ΠΙΝΑΚΑΣ 1) :
Β.- Το 2009 υπηρετούσαν 530.589 υπάλληλοι, κατανεμόμενοι ως εξής (ΠΙΝΑΚΑΣ 2):
Γ.- Αρα η διαφορά μεταξύ 2004 και 2009 είναι 58.257 περισσότεροι υπάλληλοι.
1. Από αυτούς οι 33.500 δεν προσλήφθηκαν πρωτογενώς, αλλά προέρχονται από εκείνους των οποίων οι ιδιωτικού δικαίου συμβάσεις μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου, κατ’ εφαρμογή του Π.Δ. 164/2004. Επισημαίνεται ότι η μετατροπή αυτή έγινε υποχρεωτικώς -και με διαδικασία ΑΣΕΠ, μολονότι τούτο δεν ήταν επιβεβλημένο κατά το Σύνταγμα- λόγω των προβλέψεων της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης του 1999. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση Κ. Σημίτη αφενός είχε «κληροδοτήσει» το 2004 στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή περί τους 129.000 συμβασιούχους ορισμένου χρόνου και έργου, και αφετέρου ουδέν είχε πράξει για την προσαρμογή στην ως άνω οδηγία, υπό τον κίνδυνο καταδίκης της χώρας με ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες. Γι’ αυτό και αμέσως εκδόθηκε το ως άνω Π.Δ. 164/2004, με το οποίο, και σε συνεννόηση με τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς και ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου οι 33.500 συμβάσεις εκείνων που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
2. Κατά συνέπεια, μεταξύ 2004-2009 προσλήφθηκαν πρωτογενώς, και για την κάλυψη υφιστάμενων τεράστιων κενών του στενού δημόσιου τομέα -πάντοτε δε μέσω ΑΣΕΠ- 24.757 δημόσιοι υπάλληλοι, εκ των οποίων πάνω από 10.000 στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού.
3. Απλή στατιστική παρατήρηση λοιπόν αποδεικνύει ότι ο κατ’ έτος μέσος όρος προσλήψεων μεταξύ 2004-2009 ήταν ο μικρότερος, τουλάχιστον μετά το 2000. Και, βεβαίως, δεν γίνεται λόγος για τα προηγούμενα -ιδίως μετά το 1981- χρόνια, όπου συνέβησαν τα «όργια» κομματικών προσλήψεων του ΠΑΣΟΚ - «φυσικά» εκτός ΑΣΕΠ- και για τα οποία τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα σιωπούν «αιδημόνως».
ΙΙ. Ως προς τους συμβασιούχους με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και έργου :
Α.- Τα στοιχεία έχουν ως εξής :
1.Το 2004 υπηρετούσαν 128.963 συμβασιούχοι, οι οποίοι είχαν προσληφθεί από τις κυβερνήσεις Σημίτη, κατανεμόμενοι ως εξής (ΠΙΝΑΚΑΣ 3) :
2. Το 2005 υπηρετούσαν 128.868 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής (ΠΙΝΑΚΑΣ 4) :
3. Το 2006 υπηρετούσαν 128.421 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής (ΠΙΝΑΚΑΣ 5) :
4. Το 2007 υπηρετούσαν 118.513 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής (ΠΙΝΑΚΑΣ 6) :
5. Το 2008 και επέκεινα υπηρετούσαν 96.819 συμβασιούχοι, κατανεμόμενοι ως εξής (ΠΙΝΑΚΑΣ 7):
Β.- Από τα στοιχεία αυτά συνάγεται ότι αν μεταξύ 2004-2006 ο αριθμός των συμβασιούχων αυτών ήταν σχετικά υψηλός -αλλά ίσος μ’ αυτόν που προσέλαβε το ΠΑΣΟΚ προ του 2004- είναι διότι κατά τα τρία αυτά χρόνια ανανεώθηκαν υποχρεωτικώς, όσο διαρκούσαν οι διαδικασίες του ΑΣΕΠ, οι προ του 2004 συμβάσεις εκείνων που είχαν προσληφθεί, όπως τονίστηκε, από τις κυβερνήσεις Σημίτη και ενέπιπταν στις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004. ΄Ητοι οι συμβάσεις που τελικώς μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου. Γι’ αυτό και μετά το 2007 «έπεσαν» καθέτως, φτάνοντας πλέον στο μικρότερο επίπεδο, τουλάχιστον μετά το 2000.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
1. Κεντρική Υπηρεσία 354.695
2. ΝΠΔΔ 44.910
3. ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού 72727
ΠΙΝΑΚΑΣ 2
1.Κεντρική Υπηρεσία 397.897
2. ΝΠΔΔ 48.634
3.ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού 84058
ΠΙΝΑΚΑΣ 3
(α) Ορισμένου χρόνου 94.352
(β) Εργου 34.431
ΠΙΝΑΚΑΣ 4
(α) Ορισμένου χρόνου 92.762
(β) Εργου 36.106
ΠΙΝΑΚΑΣ 5
(α) Ορισμένου χρόνου 103.312
(β) Εργου 25109
ΠΙΝΑΚΑΣ 6
(α) Ορισμένου χρόνου 96.114
(β) Εργου 22.399
ΠΙΝΑΚΑΣ 7
(α) Ορισμένου χρόνου 75.127
(β) Εργου 21.692
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου