Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Ο στρουθοκαμηλισμός στα θέματα βίας

Πολύς λόγος για τη θεωρία των δύο άκρων. Όποιος βαριέται να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει έλεγαν οι μανάδες μας. Έτσι και ορισμένοι προοδευτικοφανείς της γενιάς μου. Πρώτα δίδαξαν τους νέους ότι προοδευτικό είναι ό,τι ίσχυε μέχρι πρότινος και ό,τι βολεύει τα σχέδιά τους και πρέπει να διατηρηθεί με αγώνες και θυσίες, ενώ όποια προσπάθεια γίνεται να αλλάξει κάτι είναι...
υποχρεωτικά προς τη συντηρητική κατεύθυνση. Αρκεί να θυμηθούμε το σχέδιο νόμου για την Ανωτάτη Εκπαίδευση, που υπέβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο 2012, με το οποίο προτείνει την κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου (4009/2011) και την επαναφορά του νόμου Γιαννάκου (3549/2007), για τον οποίο έδωσε το 2007 τη μάχη των μαχών, προκειμένου να μην εφαρμοσθεί. Τώρα προσπαθούν να διαχωρίσουν την προοδευτική βία από τη ναζιστική βία και αντιδρούν όταν κάποιος καταδικάζει τόσο την ακροδεξιά βία όσο και την ακροαριστερή βία. Άρχισαν την προσπάθεια υπεράσπισης της ακροαριστερής βίας, ως αναγκαίου μέτρου για την άμυνα «ενάντια στα μνημόνια» (φράση κλισέ πολύ προσφιλής στον κ. Στρατούλη), και δαιμονοποίησης της ακροδεξιάς βίας. Ανούσιο και επικίνδυνο παιχνίδι, αφού η βία οδηγεί σε καταστροφές έως και σε αφαίρεση της ζωής.

Η προσπάθεια εξαίρεσης των τακτικών και των πράξεων συγκεκριμένων ομάδων της Αριστεράς από την καταδίκη και την ταύτιση με πράξεις και τακτικές της Χρυσής Αυγής ουδόλως βοηθά στην προσπάθεια ανόρθωσης και προστασίας της Δημοκρατίας. Οι προπηλακισμοί καθηγητών και πρυτάνεων, οι αποκλεισμοί καθηγητών με κτίσιμο των εισόδων των γραφείων τους, η υπεράσπιση στα δικαστήρια των τραμπούκων φοιτητών από βουλευτές της Αριστεράς (τρανό παράδειγμα η υπεράσπιση τραμπούκων φοιτητών σε δίκη στην Κομοτηνή από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Α. Κουράκη, αλλά και η πρόσφατη υπεράσπιση τραμπούκων που επετέθησαν εναντίον μελών του Συμβουλίου του ΕΚΠΑ από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ) αποτελούν πράξεις της Αριστεράς. Οι έφοδοι σε συνεδριάσεις Συγκλήτων και σε αμφιθέατρα οι τραυματισμοί, τα γιαουρτώματα, οι επιθέσεις με αυγά, λοστούς και γιαούρτια, σε καθηγητές που στήριξαν και στηρίζουν τη μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια, αλλά και οι συνεχείς επιθέσεις στα Εξάρχεια εναντίον αστυνομικών πραγματοποιήθηκαν από το 1999 έως σήμερα από ομάδες αναρχοαυτόνομων, αριστεριστών των ΕΑΑΚ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμμετοχή μερικές φορές ανεγκέφαλων οπαδών του ΚΚΕ. Οι δολοφονημένοι στη MARFIN, η καταστροφή της Αθήνας το 2008, η πυρπόληση της Πρυτανείας του ΕΜΠ το 1992, η πυρπόληση της Σταδίου το 2010, η προσπάθεια κατάληψης του Κοινοβουλίου το 2011, μετά από ομιλία των Θ. Πελεγρίνη και Μ. Θεοδωράκη στα Προπύλαια, η καταστροφή περιουσίας και η παρ’ ολίγον πυρπόληση ανθρώπων στις Σκουριές το 2013, πραγματοποιήθηκαν από ομάδες αριστεριστών και οργανωμένες ομάδες οπαδών και μελών κοινοβουλευτικού κόμματος.

Αυτοί έστρωσαν το χαλί πάνω στο οποίο βαδίζει σήμερα η νεοναζιστική και εγκληματική οργάνωση της Χ.Α. Αυτοί άνοιξαν τον δρόμο στο οργανωμένο έγκλημα των ομάδων εφόδου του Μιχαλολιάκου. Ο δε κ. Τσίπρας συνεχίζει ακόμη και σήμερα (ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 22/9/2013) να διατρανώνει ότι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι αποτέλεσμα του Μνημονίου.

Και μετά μου λέτε να μη μιλάμε για τα δύο άκρα; Έστω και αύριο ας αντιληφθούν όλα τα κόμματα του Συνταγματικού Τόξου, στα οποία φυσικά και θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, το μέγεθος της καταστροφής που έφερε η πολιτική τους με τη θεωρία του διαχωρισμού της κοινωνίας σε Μνημονιακούς και Αντιμνημονιακούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ταύτισε, λοιπόν, τον εαυτό του με τη Χρυσή Αυγή, αφού ο πολιτικός λόγος του αρχηγού και των στελεχών του δομείται καθημερινά επί της καταδίκης και απόρριψης του Μνημονίου. Υπό αυτό το πρίσμα, αμφότεροι οι πολιτικοί σχηματισμοί ανήκουν στο μπλοκ των αντιμνημονιακών κομμάτων και οι ψήφοι τους συναθροίζονται στις αρνητικές ψήφους σε κάθε πρόταση της Κυβέρνησης. Ένας άκρως απολιτικός και επικίνδυνος διαχωρισμός της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου, που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ και ακολούθησαν οι ΑΝΕΛ. Ας αποκηρύξουν έστω και τώρα, όχι μόνο λεκτικά αλλά και ουσιαστικά, κάθε μορφή βίας, προκειμένου να απομονώσουν πλήρως το νεοναζιστικό μόρφωμα. Τέλος, ας αντιληφθούν έστω και τώρα ότι για να ασκήσουν ουσιαστικά τα καθήκοντα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλουν να απεμπολήσουν τον απολιτικό διαχωρισμό της κοινωνίας σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και να εκπονήσουν θέσεις επί όλων των κρίσιμων θεμάτων που απασχολούν τη χώρα. Τα συνθήματα είναι εύκολο να τα διατυπώνεις. Την τεκμηρίωση όμως;

*Ο Ιωακείμ Γρυσπολάκης είναι καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης.

protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: